Καλεσμένος στο πανηγυρικό επεισόδιο της εκπομπής Total Green ήταν το βράδυ της Τρίτης (31/5) ο πρόεδρος της Ομόνοιας Σταύρος Παπασταύρου.

Διαβάστε όσα ανέφερε...

Για το ταξίδι του για τον τελικό και το ότι άξιζε ο κόπος: «Σίγουρα. Είναι μακρινό το ταξίδι, λόγω της Ομόνοιας κάνω αρκετά κάθε χρόνο. Φυσικά όταν νικούμε, είναι σίγουρα πιο ευχάριστο ειδικά όταν επιστρέφω. Ευτυχώς αυτό το ταξίδι που ήταν το πιο σημαντικό της χρονιάς κατάφεραν οι ποδοσφαιριστές και το τεχνικό τιμ να πάρουν το ζητούμενο και να μας δώσουν το κύπελλο».

Τρώγωντας έρχεται η όρεξη; «Δεν ξέρω, από την αρχή όταν ήρθαμε στην Ομόνοια είχαμε την όρεξη απλώς ο πρώτος χρόνος, είχαμε πολλά να μάθουμε, δεν πετύχαμε τίποτα αλλά τα τελεταία τρία χρόνια η Ομόνοια είχε πολύ καλή πορεία. Δεν είναι εύκολο, είναι πολύ ανταγωνιστικό το πρωτάθλημα. Αλλά ευτυχώς πάμε καλά, ελπίζουμε ότι αυτό που πετύχαμε αυτά τα τρία χρόνια θα υπάρχει συνέχεια. Όπως ξέρετε στο πρωτάθλημα δεν πήγαμε τόσο καλά αλλά στο τέλος πήραμε έναν τίτλο, θα έχουμε παορυσία στην Ευρώπη, ελπίζοντας στους ομίλους όπως περιμένουμε να ανακοινώσει η UEFA, τέλος καλό και προχωράμε».

Για τον προγραμματισμό: «Κάθε χρόνο πρέπει να γίνονται αλλαγές, ειδικά φέτος είχαμε αφαιρέσεις παικτών που ήταν πολύ σημαντικοί, πρόσφεραν πολλά. Στο τέλος της ημέρας έπρεπε να κοιτάξουμε τι είναι το πιο καλό για την επόμενη χρονιά, τι είναι οι πιο καλές αποφάσεις για την ομάδα και τον κόσμο και να ξεκινήσουμε τη σεζόν όσο πιο προετοιμασμένοι και με τις πιο καλές προσθήκες που μπορούμε να έχουμε. Ξέρω πως έγιναν κάποιες ανακοινώσεις απόψε, σας έβλεπα, θα συνεχίσει η προσπάθεια να δυναμώσουμε την ομάδα, να φέρουμε τους παίκτες που θα μας βοηθήσουν να πετύχουμε τους στόχους μας».

Για το μοντέλο κι αν θα συνεχιστεί: «Στο τέλος ναι, θα συνεχίσουμε όπως είμαστε. Όπως ξέρετε το μοντέλο με τον Νιλ Λένον το αγγλικό το στιλ είναι παραπάνω μάνατζερ όχι μόνο προπονητής οπότε με αυτό τον προπονητή αυτό το μοντέλο θα μας βοηθήσει καλύτερα».

Η πιο δύσκολη στιγμή και η πιο δύσκολη του απόφαση: «Η πρώτη χρονιά ήταν η πιο δύσκολη. Η πιο δύσκολη απόφαση ήταν ο Χένινγκ Μπεργκ φέτος. Ήταν ο προπονητής που μας βοήθησε πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια, πετύχαμε πολλούς από τους στόχους μας, για εμένα ήταν η πιο δύσκολη. Ήταν κάτι που το κάναμε με βαριά καρδιά, δεν ξέραμε αν ήταν σωστή απόφαση. Θα ήταν πιο εύκολο να τον αφήσουμε να τελειώσει τη χρονιά και ο παραπάνω κόσμος δεν θα έλεγε και πολλά, θα το έβλεπε λογική απόφαση αλλά θελήσαμε να δώσουμε παραπάνω ευκαιρίες στον σύλλογο να κατακτήσουμε το κύπελλο και νομίζω τελικά ήταν αυτή η γνώμη που νιώθαμε πως με άλλον προπονητή θα μπορούσαμε, χωρίς να μειώσουμε τι πρόσφερε ο Μπεργκ, απλώς φαινόταν πως η ομάδα δεν τραβούσε από την αρχή φέτος, κάτι χάσαμε, οι παραπάνω παίκτες ήταν οι ίδιοι, κάτι χάθηκε, δεν μπορούασμε να βρούμε τι ήταν, περιμέναμε κάπου 34 παιχνίδια και τελικά πήραμε τη δύσκολη απόφαση. Από ότι φάνηκε νομίζω ήταν σωστή».

Πώς κατέληξαν στον Λένον: «Προσπαθούμε να βάζουμε διαδικασίες ποιοτικά όπως με την πρόσληψη προπονητή, είχαμε μια λίστα, βάλαμε τα καλά και τα κακά τους, καταλήξαμε σε 3-4 άτομα, κάναμε συνεντεύξεις και καταλήξαμε σε αυτόν. Ήταν καταξιωμένος, κέρδισε πάρα πολλά, ήθελε να δουλέψει εκτός, ήταν πεινασμένος, ήθελε κι άλλους τίτλους, σωστή ηλικία, είχε όσα ζητούσαμε και προσωπικότητα».

Αν ήταν έτοιμοι για το σενάριο να μην βγει η Ομόνοια Ευρώπη: «Φυσικά, κάθε χρόνο υπάρχει αυτή η πιθανότητα. Το ποδόσφαιρο μας έγινε πολύ ανταγωνιστικό, υπάρχουν πολλές ομάδες με ψηλά μπάτζετ, δεν έχεις εγγυημένο ότι αν βάλεις λεφτά θα πετύχεις, οπότε πάντα ξεκινούμε τη χρονιά έτσι και το σενάριο φέτος ήταν πολύ κοντά. Δεν ήταν εύκολο να κερδίσουμε το κύπελλο ειδικά όπως ήρθαν τα πράγματα. Αλλά πάντα υπάρχει το σενάριο να μην πετύχεις, αυτή είναι η ομορφιά του ποδοσφαίρου, μπορεί να τα κάνεις όλα σωστά και να μην σου βγει».

Για σημαντικούς παίκτες που έφυγαν όπως ο Γκόμεθ: «Είναι δύσκολες αποφάσεις όπως είπα. Και σίγουρα ήταν πιο εύκολο να κρατήσουμε αρκετούς παίκτες για να κάνουμε αυτό που λέει η καρδιά μας, αλλά στο τέλος της ημέρας η υποχρέωση μας σαν διοίκηση είναι στον κόσμο της Ομόνοιας και πρέπει να παίρνουμε τις δύσκολες αποφάσεις χωρίς συναισθηματισμούς με την ελπίδα να είναι σωστές, αν και δεν θα είναι πάντα».

Αν πέρασαν εύκολα τα τέσσερα χρόνια ή αν φάνηκε αιώνας: «Σίγουρα όχι αιώνας. Σίγουρα η ζωή μου δεν είναι τόσο εύκολη και ήσυχη όσο πριν την Ομόνοια. Όταν καταφέρνουμε κάποιους από τους στόχους μας είναι πιο εύκολο να συνεχίσεις να δουλεύεις να βοηθάς την ομάδα να πετυχαίνει». 

Για το τι κρατά: «Όταν ήμασταν στον τελικό η πιο δύσκολη σκέψη δεν ήταν αν θα πάρουμε το κύπελλο ή αν θα πάμε Ευρώπη, αλλά πώς θα στείλουμε τον κόσμο σπίτι του χωρίς να νικήσουμε και να παάρουμε το κύπελλο. Εντάξει υπάρχουν οι πολλές χαρές, Ευρώπη, να ανεβούμε επίπεδο, αλλά στο τέλος της ημέρας η σκέψη είναι να δίνουμε πάντα χαρά στον κόσμο της Ομόνοιας. Φυσικά δεν πετύχαμε τους στόχους που είχαμε από την αρχή, νιώθαμε ότι μπορούσαμε να πάρουμε το πρωτάθλημα αλλά στο τέλος της ημέρας είναι αυτό, να προσπαθούμε για τον κόσμο, ήταν χιλιάδες, εκατοντάδες χιλιάδες Ομονοιάτες, το βλέπω όποτε έρχομαι, αγαπούν την Ομόνοια και προσπαθούμε να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν να τους δίνουμε χαρά».

Για το «Ηλίας Πούλλος»: «Σίγουρα κοντέψαμε σε θέματα αδειών, περιμένουμε κάποιες άλλες προεργασίες με τον ΚΟΑ και κάποιες λεπτομέρειες που πρέπει να κατασταλάξουμε με το σωματείο αλλά είμαστε σε καλό δρόμο».

Για τον κόσμο: «Κάνουμε ό,τι κάνουμε για να του δώσουμε χαρά. Ο κόσμος της Ομόνοιας περισσότερο από κάθε άλλη ομάδα είναι δίπλα στην ομάδα, στους παίκτες, σε εμάς, στο τεχνικό τιμ και όπως νιώθουν αυτοί λύπη όταν δεν πετυχαίνουμε νιώθουμε κι εμείς. Τους ευχαριστούμε που έρχονταν ακόμη και στο πρωτάθλημα όταν δεν πηγαίναμε καλά και βοηθούσαν τους παίκτες, ευχαριστούμε για τη βοήθεια, ξέρουμε ότι χωρίς τον κόσμο θα ήταν πολύ δύσκολο να κερδίσουμε το κύπελλο, ήταν και απογοητευμένος αλλά ήρθε και βοήθησε τους παίκτες».