Είναι, ίσως, για πρώτη φορά φέτος, σε σύγκριση με την προηγούμενη θητεία του στην ΑΕΚ Λάρνακας, που ο τεχνικός διευθυντής Τσάβι Ρόκα δέχεται τόσο έντονη κριτική από μεγάλη μερίδα του κόσμου της ομάδας. Θα μου πείτε, ουδείς μπορεί να είναι στο απυρόβλητο, ειδικά όταν ασχολείται επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο. Έτσι και ο Ρόκα, παρ' όλο που κανείς δεν αμφισβητεί την τεράστια προσφορά του στο «μεγάλωμα» της ΑΕΚ τα τελευταία χρόνια, εντούτοις δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο το γεγονός ότι οι φετινές μεταγραφικές του επιλογές δεν τα πήγαν και τόσο καλά.

Ούτε του περασμένου καλοκαιριού, ούτε του Ιανουαρίου. Οι προσθήκες που έκανε (και δεν ήταν λίγες) δεν βοήθησαν όσο θα ανέμενε ο φίλαθλος κόσμος των κιτρινοπράσινων της Λάρνακας. Έχουμε και λέμε, λοιπόν: Μαρτίνεθ, Γκαρσία, Μιλίσεβιτς, Τόμοβιτς, Εγγλέζου, Χριστοφόρου, Γκουστάβο, Τιάγκο, Ντάρμπισαϊαρ, Ολατούντζι, Ρομό, Φαράζ, Γκιούρτσο, Ροσάλες, Λεάλ, Εσπινόσα (αν ξεχάσαμε κάποιον, συγχωρέστε μας), συν τους νεαρούς Σιαθά και Παρασκευά, οι οποίοι τραυματίστηκαν σοβαρά πριν από την έναρξη του πρωταθλήματος και δεν μπόρεσαν να βοηθήσουν. Όλοι οι προαναφερθέντες ήλθαν το καλοκαίρι. Τον Ιανουάριο αποκτήθηκαν οι Άλνταν, Λαμπόικο, Μαρτής και Παναδέρο.

Απ’ όλους αυτούς, μπορεί να μας πει κάποιος ποιος έχει κάνει μέχρι σήμερα τη μεγάλη διαφορά στο παιχνίδι της ΑΕΚ; Ο Γκουστάβο είναι, όντως, από τους πιο πολύτιμους παίκτες της φετινής σεζόν, ενώ το αμυντικό δίδυμο Τόμοβιτς – Μιλίσεβιτς ήταν σταθερό στα πλείστα παιχνίδια. Από κι και πέρα όμως; Κάποιες εξάρσεις και τίποτε περισσότερο. Σταθερότητα και συνέχεια σε υψηλές αποδόσεις δεν είχε κανένας άλλος ποδοσφαιριστής. Πού θα βρισκόταν σήμερα η ΑΕΚ εάν δεν είχε τον 35χρονο Τρισκόφσκι να βγάζει τα κάστανα από τη φωτιά στα πλείστα παιχνίδια;