Τα προβλήματα βουνό, η ψυχολογία πεσμένη, η αγωνία για το αύριο μεγάλη. Όμως, πίσω απ’ όλα αυτά ή μάλλον πάνω απ’ όλα αυτά, υπάρχει μια μεγάλη ιστορία, υπάρχει μια βαριά φανέλα. Αυτή η φανέλα δεν… ξεβάφει με τα προβλήματα πάσης φύσεως. Ίσα – ίσα γίνεται ακόμη πιο βαριά.

Ο ΑΠΟΕΛ απέναντι στην κατά τεκμήριο καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος, όρθωσε ανάστημα, εξουδετέρωσε τα ατού της, δεν την άφησε σε καμιά περίπτωση να κάνει το παιχνίδι πρωτοβουλίας που ως είθισται βλέπουμε ανεξαρτήτου αντιπάλου, οι γραμμές του λειτούργησαν άψογα και έφυγε από την Πάφο με ένα μεγάλο διπλό.

Πάνω απ’ όλα, όμως, οι ποδοσφαιριστές είχαν φοβερό πάθος και πείσμα λες και φώναζαν «είμαστε οι περσινοί πρωταθλητές». Η βαριά φανέλα σκέπασε τα προβλήματα, την πεσμένη ψυχολογία, την αγωνία. Διότι ακριβώς είναι βαριά!

Αυτές τις αντιδράσεις δεν τις βλέπουμε τόσο εύκολα από μια ομάδα που ταλανίζεται από τόσα προβλήματα. Οι γερές ρίζες αυτού του συλλόγου δεν μπορούν να αλλοιωθούν, δεν μπορούν να βγουν από το έδαφος.

Αυτή η ομάδα θα πέσει, αλλά θα ξανά σηκωθεί. Αυτό είναι βέβαιο και ανάλογα παραδείγματα μπορούμε να βρούμε τόσο από την Κύπρο όσο και από το εξωτερικό. Αυτή η αντίδραση των ποδοσφαιριστών δείχνει πόσο μεγάλη ομάδα είναι ο ΑΠΟΕΛ.

Όμως, αυτή η αντίδραση ίσως έκρυβε και κάτι άλλο: Λες και ήταν ένα μήνυμα προς όλους, διοικούντες, νυν και πρώην, να βρουν λύσεις στο οικονομικό αδιέξοδο. Λες και φώναζαν «μην μας αφήσετε, αξίζουμε». Λες και φώναζαν «ο ΑΠΟΕΛ αξίζει περισσότερα». Λες και φώναζαν «ο ΑΠΟΕΛ θα ξανά σηκωθεί!».