«Άλλο είναι ο έρωτας, άλλο να μην θέλεις κάτι και ο άλλος να σ' το επιβάλλει. Και όχι μόνο να σ' το επιβάλλει αλλά να καταχράται την εξουσία που έχει πάνω σου επειδή ξέρει ότι δεν μπορείς να αντιδράσεις. Αυτό είναι κάτι που δεν θέλω να συμβεί σε κανέναν». Είναι λόγια που συγκλονίζουν από τη Σοφία Μπεκατώρου.

Η Σοφία μέσα από το μαρτύριό της συνειδητοποίησε ότι αρκετά παιδιά περνάνε ή θα περάσουν την ίδια ή παρόμοια περιπέτεια στον αθλητισμό. Αυτό μπορεί να αποτελέσει και έναν επιπρόσθετο λόγο για τις δικές μας αθλήτριες ώστε να καταγγείλουν ενδεχόμενα περιστατικά σεξουαλικής βαρβαρότητας.

Σκεπτόμενες οι ίδιες τι πέρασαν, θα καταλάβουν ότι και τα παιδιά τους ή τα παιδιά του γείτονα δεν θα είναι εύκολο να μιλήσουν ανοιχτά. Τα θύματα, συνήθως μικρά σε ηλικία και άγνωστα άτομα, φοβούνται μήπως υπάρξει συγκάλυψη των υποθέσεων που θα καταγγείλουν διότι, σύμφωνα και με την εμπειρία από το εξωτερικό, οι δράστες έχουν ισχύ και γερές πλάτες.

Δηλαδή, από τη μια το θύμα μπορεί να μην γίνει πιστευτό και από την άλλη υπάρχει το ενδεχόμενο να μείνει στον δρόμο και εκτεθειμένο. Το θάρρος που μετέδωσε η Μπεκατώρου στις υπόλοιπες αθλήτριες από την Ελλάδα, οι οποίες άρχισαν να λένε τις δικές τους ιστορίες, ελπίζουμε να μεταδοθεί και στην περίπτωση της Άντρης Ελευθερίου σε άλλες κοπέλες στην Κύπρο, εφόσον υπάρχουν τέτοια περιστατικά.

Την ίδια ώρα οι θεσμοί του κράτους επιβάλλεται να ενθαρρύνουν τα θύματα να σπάσουν τη σιωπή τους. Σε αντίθετη περίπτωση, αν υπάρχουν άτομα που εκμεταλλεύονται τη θέση τους και εξευτελίζουν τις γυναίκες, όχι μόνο θα συνεχίσουν... το έργο τους, αλλά θα αυξάνονται ψάχνοντας για το επόμενο θύμα τους.