Έχουμε γίνει γραφικοί και κουραστικοί από τη στήλη του «Καφενείου» να γράφουμε για την ανάγκη αλλαγής του τρόπου διεξαγωγής του κυπέλλου Κύπρου. Κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, με τη διεξαγωγή των πρώτων αγώνων για τη Β΄φάση του κυπέλλου, τα ίδια γράφουμε. Είναι, όμως, σαν να ρίχνουμε αβγά πάνω στον τοίχο.

Στην ομοσπονδία ουδείς συγκινείται, γι’ αυτό και τίποτε δεν έχει γίνει τα τελευταία χρόνια, ώστε επιτέλους να καταργηθούν οι διπλοί αγώνες και να διεξάγονται μονάχα παιχνίδια νοκ - άουτ μέχρι και την προημιτελική φάση. Στην Κύπρο, με τον τρόπο που διεξάγεται ο θεσμός τα τελευταία χρόνια (κάποιες μεγάλες ομάδες που διακρίνονται στην προηγούμενη διοργάνωση αποφεύγουν την κλήρωση στον πρώτο γύρο), μια ομάδα με τρεις προκρίσεις μπορεί να βρεθεί στον τελικό και να διεκδικήσει το τρόπαιο.

Τι νόημα έχει για την ομάδα της Ξυλοτύμπου να κοντράρει την Ομόνοια στη φάση των «16» του κυπέλλου, αφού θα υπάρχει επαναληπτικός; Τι νόημα έχει για την ΠΑΕΕΚ, που παλεύει για να σωθεί, να «κτυπήσει» την πρόκριση με την ΑΕΚ, γνωρίζοντας ότι σε δύο παιχνίδια είναι πολύ δύσκολο να επιβληθεί των Λαρνακέων; Είναι άξιο απορίας γιατί όλα αυτά τα χρόνια οι ιθύνοντες την ΚΟΠ δεν παραδειγματίζονται από τον τρόπο διεξαγωγής του κυπέλλου στην Αγγλία.

Θα μπορούσε η Νότινγχαμ Φόρεστ να αποκλείσει την Άρσεναλ από το κύπελλο εάν υπήρχε επαναληπτικός; Θα μπορούσε η άσημη Κέμπριτζ να αποκλείσει την πάμπλουτη Νιούκαστλ εάν τα παιχνίδια ήταν διπλά; Γι’ αυτό και στην Αγγλία το κύπελλο είναι, διαχρονικά, ο θεσμός των εκπλήξεων και ο κόσμος χαίρεται να παρακολουθεί τους αγώνες. Στην Κύπρο, δυστυχώς, όλα γίνονται στον βωμό των τηλεοπτικών δικαιωμάτων και των μεγάλων ομάδων.