Και λέμε τελικά γιατί κακά τα ψέματα, θα μπορούσε να το κάνει πολύ πιο πριν. Σε κάθε περίπτωση ο… Παφίτης είναι ο νέος κάτοχος του τροπαίου και μπράβο του. Η ομάδα του Καρσέδο είναι πανάξια πρωταθλήτρια γιατί τους κέρδισε όλους τουλάχιστον μία φορά, γιατί δεν έχασε ποτέ την ψυχραιμία και την στοχοπροσύλωση της, γιατί διαθέτει παικταράδες και γιατί αγνόησε εκατοντάδες «χαχά» τα οποία ομολογουμένως όσο περνούσε ο καιρός ελαχιστοποιούνταν. Μέχρι να μηδενιστούν με το που μπήκε το πρώτο της τεσσάρας στον Άρη. 

Ξοδεύτηκαν πολλά λεφτά, ήρθαν και έφυγαν δεκάδες ποδοσφαιριστές και πολλοί προπονητές μέχρι να καταφέρει η Πάφος να βάλει το χέρι της στην κορφή του βουνού για να πιαστεί και να πατήσει δυνατά στα πόδια της. Αυτό δεν έγινε στο παιχνίδι με τον Άρη αλλά πέρυσι τέτοιο περίπου καιρό όταν κατέκτησε το κύπελλο. Εκείνο ήταν το turning point της Πάφου. Εκεί άλλαξε ρότα και πίστεψε πρώτα εκείνη ότι μπορεί να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Και το πήρε. 

Όπως λοιπόν δεν σταμάτησε μετά το κύπελλο κάνοντας μία εξαιρετική πορεία στην Ευρώπη και κατακτώντας στη συνέχεια το πρωτάθλημα, έτσι αναμένουμε πως θα συνεχίσει. Ο Καρσέδο δεν άφησε κανέναν να «μεθύσει» μετά τον Άρη. Κάθε άλλο, αυτός τους περίμενε την επομένη για προπόνηση. Η Πάφος έχει άλλον ένα στόχο να πετύχει, το κύπελλο. Χωρίς «χαχά», πανηγύρια και  βαρύγδουπες δηλώσεις λόκαρε και το άλλο τρόπαιο που απέμεινε, μετά το πρωτάθλημα και τα αποθεωτικά άρθρα όπως αυτό.