Οι τοίχοι του πρακτορείου (ΟΠΑΠ) που διατηρούσε στη Λεμεσό ήταν ντυμένοι με μαυρόασπρες φωτογραφίες μιας άλλης εποχής. Μόνο μία - δύο ήταν έγχρωμες, «κιτρινόμαυρες», με τον δικέφαλο στο στήθος. Η Μικτή Κύπρου, η Ανόρθωση, η ΑΕΚ. Ο Πελέ στο φιλικό με τη Σάντος.

Μπροστά μου βρισκόταν πάντα ένας καλοντυμένος κύριος, ευγενικός, πειθαρχημένος, προσιτός, αλλά και αρχοντικός όπως τότε που αγωνιζόταν και τον καμάρωνε όλη η Κύπρος να πετάει στα γήπεδα. Αυτός ο κύριος ήταν πριν από 60 χρόνια ο κορυφαίος εξτρέμ της Κύπρου και σίγουρα ένας από τους κουρφαίους ακραίους επιθετικούς που πέρασαν ποτέ από τα κυπριακά γήπεδα - για πολλούς, ήταν απλά ο καλύτερος. Ήταν ο Δημήτρης Ζάγκυλος, ο οποίος «έφυγε» την περασμένη εβδομάδα για τη γειτονιά των Αγγέλων.

Είχα την τύχη να τον γνωρίσω. Συγκεκριμένα, τον επισκέφθηκα πριν μερικά χρόνια, τέσσερις - πέντε φορές στη δουλειά του, για τους σκοπούς του βιβλίου «Ο Πρώτος Αγώνας», το οποίο πραγματεύεται το πρώτο επίσημο παιχνίδι της Εθνικής Κύπρου απέναντι στην αντίστοιχη ομάδα του Ισραήλ το 1960. Ο ενθουσιασμός την ώρα που μιλούσε ήταν απίστευτος και μοναδικός! Λες και τα ζούσε όλα εκείνη τη στιγμή.

Εντυπωσιακό ψαλιδάκι από τον Ζάγκυλο σε φιλικό αγώνα με την Πορτουγκέζε στη Νέα Φιλαδέλφεια στις 21/4/1963. Μπροστά του ο Πανίκος Κρυστάλλης.

Κέρδισε τους πάντες

Σήμερα θα κάνουμε μια αναδρομή στον χρόνο για να δούμε περιληπτικά την καριέρα ενός προικισμένου παίκτη. Ο γεννηθείς στo Παραλίμνι στις 15/3/1938 Δημήτρης Ζάγκυλος, ο αέρινος και βιρτουόζος δεξιός εξτρέμ, μεγαλούργησε τις δεκαετίες του 1950 και 1960, ενώ ήταν από τους κύριους στυλοβάτες των επιτυχιών της Ανόρθωσης, κατακτώντας με τη φανέλα της τρία πρωταθλήματα (1957, 1958, 1960) και δύο κύπελλα (1959, 1964).

Εντάχθηκε στη «Μεγάλη Κυρία» στην ηλικία των, μόλις, 15 ετών, ως ένα από τα μεγάλα ταλέντα που ανέδειξε ο αείμνηστος Αντώνης Παπαδόπουλος. Σε ηλικία 16 ετών πραγματοποίησε ντεμπούτο με την πρώτη ομάδα, ενώ ταυτόχρονα αγωνιζόταν και στην αναπληρωματική ομάδα με την οποία πανηγύρισε δύο συνεχή πρωταθλήματα (1955, 1956). Κέρδισε αμέσως την εμπιστοσύνη των πάντων, και φυσικά του Ελλαδίτη προπονητή Ιωάννη Βάζου, ο οποίος ήταν αυτός που καθιέρωσε τον Ζάγκυλο στην πρώτη ομάδα.

Ποδοσφαιριστής με πληθώρα χαρισμάτων, υψηλό βαθμό τεχνικής κατάρτισης, απίστευτους ελιγμούς, φοβερό κοντρόλ και ασταμάτητος με την μπάλα, ο Ζάγκυλος συγκαταλέγεται ανάμεσα στους κορυφαίους εξτρέμ που γέννησε ο τόπος μας.

Αξιοσημείωτο της μεγάλης του κλάσης είναι και το γεγονός ότι μετά από τόσα χρόνια, συνεχίζει να βρίσκεται στη δεύτερη θέση των σκόρερ όλων των εποχών της Ανόρθωσης στο πρωτάθλημα με 85 γκολ, πίσω μόνο από τον Φοίβο Βραχίμη (119 γκολ) και μπροστά από τον Τιμούρ Κετσπάγια (75)! Την περίοδο 1957-58 αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της Ανόρθωσης στο πρωτάθλημα με 17 γκολ.

Ο Ζάγκυλος ήταν ένα ποδοσφαιρικά πηγαίο ταλέντο, που καθήλωνε τους πάντες με τις περίτεχνες ενέργειες και τις εφόδους του. Οι αντίπαλοι αδυνατούσαν τις περισσότερες φορές να ανακόψουν αυτόν τον διεισδυτικό παίκτη, που είχε τρομερή έφεση στο σκοράρισμα.

Μάγεψε και στην ΑΕΚ

Η φήμη του έφτασε μέχρι το εξωτερικό και την Ελλάδα. Τα πλούσια προσόντα του εντυπωσίασαν τους ιθύνοντες της ΑΕΚ Αθηνών, οι οποίοι κατέβαλαν ένα μεγάλο ποσό για να τον αποκτήσουν, ενώ ο ίδιος πήρε πολύ υψηλό πριμ μεταγραφής.

Ο Δημήτρης Ζάγκυλος, όπως και ο τεράστιος Πανίκος Κρυστάλλης, είχαν την τιμή να αγωνιστούν με ηχηρά ονόματα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ιστάμενοι από αριστερά, οι Στέλιος Σκευοφύλακας, Πανίκος Κρυστάλλης, ο θρύλος της ΑΕΚ Κώστας Νεστορίδης και ο Δημήτρης Ζάγκυλος.

Ο Ζάγκυλος αγωνίστηκε για δύο περιόδους στην ΑΕΚ (1961-62 και 1962-63), έδειξε πτυχές του απαράμιλλου ταλέντου του και διακρίθηκε για τη μαχητικότητα και το περίτεχνο παιχνίδι του, συμβάλλοντας στην κατάκτηση του πρώτου μεταπολεμικού πρωταθλήματος της Ένωσης το 1963.

Ο Ζάγκυλος με τη φανέλα της ΑΕΚ ανταλλάζει λάβαρα στον φιλικό αγώνα με τη Σάντος που διεξήχθη στις 28/6/1961 στη «Λεοφώρο Αλεξάνδρας». Η Ένωση έχασε με 3-0 με δύο γκολ του Κουτίνιο και ένα του Πελέ.

Ακολούθως επέστρεψε στην Κύπρο, όπου φόρεσε και πάλι τη φανέλα της αγαπημένης του Ανόρθωσης, κατακτώντας ένα κύπελλο (1964).

Άνοδος με Ζάγκυλο!

Σε ηλικία 30 ετών, και συγκεκριμένα το 1968-69, ανέλαβε παίκτης - προπονητής της Ένωσης Νέων Παραλιμνίου, πετυχαίνοντας την άνοδο της ομάδας στην πρώτη κατηγορία για πρώτη φορά στην ιστορία της! Ακολούθως διετέλεσε προπονητής της εφηβικής ομάδας της Ανόρθωσης, βοηθός προπονητής της πρώτης ομάδας, ενώ μετά την προσφυγιά εργάστηκε ως προπονητής της δεύτερης ομάδας. Εργάστηκε, επίσης, ως τεχνικός στον Οθέλλο Αθηένου και στον Νέο Αιώνα Τρικώμου. Το 1989-1990 επέστρεψε στην Ανόρθωση αναλαμβάνοντας για μια περίοδο τα ηνία της ανδρικής ομάδας. Αναντίρρητα η σφραγίδα του στο κυπριακό ποδόσφαιρο και στην Ανόρθωση παραμένει ανεξίτηλη.

Ο μόνος που διασώθηκε...

Το όνομά του Ζάγκυλου είναι γραμμένο στην ιστορία του κυπριακού ποδοσφαίρου και για έναν άλλο λόγο: αποτέλεσε μέλος των πρώτων επίσημων εμφανίσεων της Εθνικής Κύπρου το 1960 απέναντι στο πανίσχυρο Ισραήλ. Μετά το ηχηρό 1-1 στο ΓΣΠ, οι διεθνείς μας πήραν το αεροπλάνο για το εκτός έδρας παιχνίδι στο οποίο ηττήθηκαν με 6-1. Σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής, ο Ζάγκυλος ήταν ο μοναδικός που διασώθηκε από τη συντριβή. Συγκεκριμένα, όπως αναφερόταν, είχε ξεφύγει πάμπολλες φορές από τον προσωπικό του αντίπαλο.

Το όνομα του Δημήτρη Ζάγκυλου συνδέθηκε και με τον πιο ιστορικό αγώνα του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος, στις 13/11/1960 στο ΓΣΠ απέναντι στο Ισράηλ. Δευτερόλεπτα πριν από την έναρξη του αγώνα, από αριστερά προς δεξιά οι Καράς, Σιαλής, Πάκκος, Τσελεπής, Κρυστάλλης, Ζάγκυλος, Παναγιώτου, Μιχαηλίδης, Αριστοτέλους, Ελευθεριάδης, Χαραλάμπους και οι τρεις Γιουγκοσλάβοι διαιτητές.