Από τη στιγμή που η Ομόνοια δεν μπήκε ποτέ στον τελικό του κυπέλλου, δεν άξιζε να πάρει το τρόπαιο. Αυτό είναι δεδομένο.

Οι 9.000 Ομονοιάτες που εξασφάλισαν θέση για το ματς του ΓΣΠ, έφυγαν απογοητευμένοι από το γήπεδο, πριν καν ολοκληρωθεί ο τελικός. Κι αυτό γιατί, η Πάφος τον «καθάρισε» από το πρώτο κιόλας μέρος. Οι πράσινοι, δεν είχαν φρεσκάδα, δεν έβγαλαν πάθος και αποφασιστικότητα, έκαναν πάρα πολλά λάθη, δεν είχαν το καθαρό μυαλό να αντιδράσουν ούτε στο 0-1, ούτε στο 0-2. Έτσι ήρθε το 0-3 και το όνειρο για το τρίτο σερί κύπελλο έγινε εφιάλτης. Η ομάδα του Γιάννη Αναστασίου κατάφερε να βγάλει όλες τις παθογένειες τής προ Ελλαδίτη εποχής στο πιο σημαντικό παιχνίδι της σεζόν. Αυτό είναι όντως απίστευτο διότι, ο Ελλαδίτης έδειχνε πως κατάφερε να σκεπάσει για τα καλά τους τελευταίους μήνες όλες αυτές τις αδυναμίες.

Η Ομόνοια δεν κατάφερε να κρατήσει καθόλου μπάλα, έχανε όλες τις μονομαχίες από την αρχή του αγώνα έως το τέλος, για ευκαιρία στην εστία του Ίβουσιτις ούτε λόγος! Ο αντίπαλος τερματοφύλακας είχε το πιο εύκολο βράδυ του μπροστά από το τέρμα στον τελικό του κυπέλλου!

Το τριφύλλι είναι αναγκασμένο πλέον να κοιτάξει την επόμενη μέρα. Η απώλεια του τίτλου, με αυτόν ειδικά τον τρόπο, ενδεχομένως να λειτουργήσει ευεργετικά για την ομάδα, όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται.

Το λέμε αυτό διότι, δεν μπορεί πλέον να κρύψει τις αδυναμίες της αυτή η ομάδα πίσω από έναν κερδισμένο τίτλο. Κάτι που έγινε στα προηγούμενα δύο χρόνια όταν η Ομόνοια πήρε το κύπελλο απέναντι στον Εθνικό και την ΑΕΛ. Ο Σταύρος Παπασταύρου φρόντισε την επομένη κιόλας μέρα του τελικού να εκφράσει την αποφασιστικότητά του για τη δημιουργία μιας πολύ δυνατής ομάδας τη νέα σεζόν. Αυτός είναι ο στόχος, αυτό θέλουν οι χιλιάδες Ομονοιάτες να δουν.