Τον τελευταίο καιρό, με αφορμή τις κακές πορείες κάποιων ομάδων στο πρωτάθλημα, ακούγεται συχνά - πυκνά από τα στόματα διάφορων φιλάθλων και πρώην παραγόντων η φράση, «θέλουμε επειγόντως επενδυτή για να σωθούμε».

Φίλοι μου μου αγαπημένοι, δεν θέλω να σας απογοητεύσω, αλλά επενδυτές που θα έρθουν να επενδύσουν στο κυπριακό ποδόσφαιρο αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν. Ή αν θέλετε, δεν είναι ευνοϊκές οι συνθήκες για να έρθουν να επενδύσουν τα λεφτά τους στην ΑΕΛ, τον ΑΠΟΕΛ, την Ανόρθωση. Θα μου πείτε, μα πώς οι άλλοι βρήκαν; Ήταν άλλες εποχές τότε. Οι πόρτες ήταν ανοικτές για όλους!

Η μόνη σωτηρία, αν μπορεί να υπάρξει σωτηρία, είναι ο κόσμος, ιδιαίτερα των μεγάλων ομάδων. Ο μόνος που αληθινά νοιάζεται να σωθεί η ομάδα του, είναι ο ΑΕΛίστας, ο ΑΠΟΕΛίστας, ο Ανορθωσιάτης. Φτάνει, βέβαια, οι ομάδες αυτές να βρουν τον ΗΓΕΤΗ που θα ηγηθεί μιας γιγαντιαίας προσπάθειας για την εξεύρεση πόρων, ώστε να αποπληρωθούν σιγά - σιγά τα χρέη και παράλληλα, με μειωμένους προϋπολογισμούς, να λειτουργήσουν και οι ομάδες για τα επόμενα πρωταθλήματα.

Ακόμη υπάρχει κόσμος που πιστεύει ότι ο ΑΠΟΕΛ θα μπορέσει να επαναλάβει προϋπολογισμούς των 15 εκατομμύριων και η Ανόρθωση των 10. Όχι καλοί μου φίλοι, όλα αυτά κάπου εδώ τελειώνουν. Όλες οι ομάδες που κουβαλούν χιλιάδες κόσμο μαζί τους, άντε να ξοδέψουν για το ποδόσφαιρο και τους υπαλλήλους τους, 5 με 6 εκατομμύρια ή 2 με 3, οι πιο χαμηλής δυναμικότητας. Από εκεί και πέρα πρέπει να προγραμματίσουν και την εξόφληση των χρεών, προς την κυβέρνηση και άλλους. Οι καιροί όπου ο καθένας έκανε ό,τι ήθελε, έχουν παρέλθει. Τώρα θα πρέπει να βασιστούμε στις πραγματικές μας δυνατότητες και όχι στις ψεύτικες.

Γι' αυτό και όπως γράφω συχνά, ζητούνται σοβαροί άνθρωποι με όραμα για να εμπνεύσουν τον κόσμο και μαζί να οδηγήσουν κάποιες ομάδες στη σωτηρία. Αυτή θα είναι και η μόνη επενδυτική, ή αλλώς, σωτήρια κίνηση που μπορεί άμεσα να γίνει.