Η περασμένη Τετάρτη αποτελεί μια μαύρη μέρα για το κυπριακό ποδόσφαιρο. Ο ΑΠΟΕΛ παρουσιάστηκε στο δικαστήριο για οφειλόμενα προς την Πολιτεία συσσωρευμένα χρέη. Στη συνέχεια θα ακολουθήσουν και άλλες ομάδες. Κάποτε θα γινόταν κι αυτό. Έχει χρόνια που κρατάει αυτή η κολόνια! Και κράτησε με την ανοχή των εκάστοτε κυβερνήσεων και των υπουργών τους, οι οποίοι έβαζαν υπογραφές και απάλλασσαν, έστω και για λίγα χρόνια, (!) τις ομάδες από τις υποχρεώσεις τους. Κι απάλλαξε - απάλλαξε, ιδού πού φθάσαμε σήμερα...

Ο γράφων εδώ και κάποια χρόνια σημείωνε τα κακώς έχοντα στο πρωτάθλημά μας, χρέη, ψευτοεπενδύσεις κ.λπ. Όμως, τίποτε δεν άλλαζε, η ζωή συνεχιζόταν και τα χρέη στοιβάζονταν μέχρι που έγιναν απροσπέλαστο βουνό, ενώ την ίδια ώρα οι επενδύσεις έκαναν θαύματα! Μάλιστα κάποιοι μου έκαναν και παρατηρήσεις γιατί έγραφα για όλες αυτές τις οικονομικές ατασθαλίες.

Την Τετάρτη, όμως, τον χορό ενώπιον του δικαστηρίου δεν έπρεπε να ανοίξει μόνο ο ΑΠΟΕΛ, αλλά και όσοι έδιναν απαλλαγές στα σωματεία μας ώστε να συμμετάσχουν στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα χωρίς πρόβλημα. Μαζί τους κι όλοι αυτοί που υπέγραφαν τις συμφωνίες για δήθεν αποπληρωμή των οφειλόμενων ποσών, συμπεριλαμβανομένης της ΚΟΠ. Αυτοί όλοι έπρεπε να ήταν στο δικαστήριο και όχι μόνο οι διευθυντές του ΑΠΟΕΛ.

Άλλωστε, η ευθύνη των σωματείων είναι πολύ μικρότερη από αυτών που τόσα χρόνια έκλειναν τα μάτια κι ακόμα τα κλείνουν σε όσα παράξενα συμβαίνουν στον χώρο του κυπριακού ποδοσφαίρου, γιατί συμβαίνουν ακόμα κι αυτή τη στιγμή πολλά παράξενα που δεν αφορούν μόνο τα χρέη. Ο νόων νοείτω...

Τέλος, για να είμαστε ειλικρινείς, αν τα σωματεία μας δεν δαπανούσαν εκατομμύρια, διακρίσεις στην Ευρώπη δεν έρχονταν!