Γιατί, κακά τα ψέματα, όταν φέρνεις τέτοιους ποδοσφαιριστές με τόσο πλούσια βιογραφικά, περιμένεις να κάνουν τη διαφορά, σε όποια ηλικία και αν είναι, όταν αποφασίζουν να έρθουν στη χώρα μας. Και όλοι «αππώνονται» όταν έρθει η ανακοίνωση συνεργασίας. Και χειροκροτούν τη διοίκηση για το επίτευγμά της να τον πείσει να φορέσει τη φανέλα της ομάδας τους. Ας μην κοροϊδευόμαστε και να τα ρίχνουμε όλα πάνω τους.

Αποδείχθηκε όμως και πάλι πως το βιογραφικό από μόνο του, δεν παίζει... μπάλα. Πρέπει να παίξουν και αυτοί που το συνοδεύουν ώστε να γίνει η διαφορά. Φυσικά τα χρήματα κάνουν φτερά, όμως δεν είναι όλοι οι πρωτοκλασάτοι που βλέπουν τη χώρα μας ως ένα καλό μέρος για διακοπές λίγο πριν βγουν σε... σύνταξη. Υπάρχουν και αυτοί που σέβονται το ψωμί και τους κόπους των ατόμων που τους εργοδοτούν. Και αφήνουν το στίγμα τους, αναγκάζοντας ακόμη και τους αντιπάλους να υποκλιθούν μπροστά τους για τα επιτεύγματά τους.

Δεν ωφελεί να πούμε ονόματα. Είναι αρκετά τα παραδείγματα τόσο φέτος όσο και τις προηγούμενες χρονιές. Για σχεδόν όλες τις ομάδες. Πρέπει κάποτε και οι διοικήσεις να επενδύσουν πολύ περισσότερο και στις ακαδημίες τους. Κάποιες το πράττουν, οι περισσότερες όμως όχι. Είναι μία επένδυση χωρίς κόστος και μόνο όφελος θα έχουν από αυτή. Και αγωνιστικό αλλά και οικονομικό, όταν στην πορεία ανοίξουν τα... φτερά τους.