Mε άρθρο του στον ΠΟΛΙΤΗ, ο αντιπρόεδρος του Απόλλωνα Αντώνης Γλυκής σχολιάζει τα όσα διαδραματίζονται με τις οφειλές, σημειώνοντας πως υπάρχει μία ειλικρινής προσπάθεια ρύθμισης των χρεών και πως κάποιοι έχουν επηρεάσει την κοινή γνώμη ότι τα σωματεία-εταιρείες δεν θέλουν να συμμορφωθούν.

Αναλυτικά: «Αυτό που συμβαίνει το τελευταίο διάστημα με τις φορολογικές οφειλές των περισσότερων ποδοσφαιρικών εταιρειών/σωματείων είναι απερίγραπτο. Συγκεκριμένοι κύκλοι, άλλοι εκ καθήκοντος και άλλοι με συγκεκριμένες ατζέντες, επιθυμούν να επιβάλουν στην κοινή γνώμη -και σε ένα σημείο το έχουν καταφέρει- ότι οι ποδοσφαιρικές εταιρείες/σωματεία, επιθυμούν διακαώς να μην συμμορφωθούν με τις φορολογικές τους υποχρεώσεις, να ξεγελάσουν τις φορολογικές αρχές και βεβαίως να απαλλαγούν από αυτές, κατά σκανδαλώδη τρόπο.

Η αλήθεια, βεβαίως, είναι άλλη. Οι ποδοσφαιρικές εταιρείες/σωματεία καταβάλλουν αδιαλείπτως, κατόπιν συμφωνίας με τις φορολογικές αρχές, εκατομμύρια στον Φόρο Εισοδήματος και αυτό το γεγονός, είτε αποκρύπτεται, είτε δεν τονίζεται από όλους αυτούς που εργολαβικά κατηγορούν τις ποδοσφαιρικές εταιρείες/σωματεία, απαξιώνοντάς τες παντελώς, ως να διοικούνται από εγκληματίες.

Ένα άλλο ποσό, μικρότερο από αυτό που ρυθμίστηκε με την πιο πάνω αναφερόμενη συμφωνία, το οποίο αφορά άλλες οφειλές, πραγματικά οφείλεται και έγινε σαφές και ξεκάθαρο στις φορολογικές αρχές, ότι αναγνωρίζεται πλήρως. Αυτό που οι ποδοσφαιρικές εταιρείες/σωματεία ζητούν από τις φορολογικές αρχές είναι ο διακανονισμός αυτού του ποσού, όπως ακριβώς δικαιούται να πράξει κάθε πολίτης αυτού του τόπου, αποτεινόμενος σε αυτές. Αυτή η διαδικασία, πρέπει να γνωρίζει ο κόσμος, ότι γίνεται σε μεγάλη κλίμακα και τα στοιχεία υπάρχουν και αυτό μπορεί να επιβεβαιωθεί από τις φορολογικές αρχές. Βεβαίως, χωρίς να δημοσιοποιούνται τα προσωπικά στοιχεία και δεδομένα των απλών πολιτών, σε αντίθεση με το τι γίνεται σήμερα με τις ποδοσφαιρικές εταιρείες/σωματεία.

Δηλαδή, σε αντίθεση με όλους αυτούς που καθημερινά σε ραδιόφωνα, τηλεοράσεις και κοινωνικά δίκτυα σχίζουν τα ιμάτιά τους, βάζοντας πίεση ακόμη και στην κυβέρνηση και στον ίδιο τον Πρόεδρο, για το πώς να διαχειριστούν το ζήτημα ή ότι επίκειται ή ότι ήδη καταχωρίσθηκαν ποινικές υποθέσεις εναντίον των ποδοσφαιρικών εταιρειών/σωματείων και των διευθυντών τους, διασύροντάς τους ως κοινούς εγκληματίες, οι ποδοσφαιρικές εταιρείες, αναγνωρίζοντας τις υποχρεώσεις τους, ζητούν να προβούν σε διακανονισμό των οφειλών τους και όχι βεβαίως σε διαγραφή τους.

Θα ήταν τεράστιο σφάλμα να μην προβαίναμε στην παραδοχή, ότι οι ποδοσφαιρικές εταιρείες/σωματεία, πράγματι οφείλουν ποσά από φορολογίες, ότι έγιναν σοβαρά λάθη και αστοχίες στο παρελθόν, πλην όμως, το γεγονός ότι επιζητούν τη ρύθμιση αυτών των χρεών, αυτή η ειλικρινής προσπάθεια ρύθμισης των οφειλών, θα έπρεπε να εκλαμβάνεται, ως μία θετική προοπτική και όχι ως ανάθεμα. Όχι ύβρεις, όχι απαξιώσεις και άδικες κατηγορίες και αδιανόητοι συνειρμοί, οι οποίοι πραγματικά φτάνουν στα όρια του παραλογισμού.

Είναι ταπεινή μου εισήγηση, να αφήσουμε τις συζητήσεις να εξελιχθούν στο φως, όχι στο σκοτάδι, επαναλαμβάνω, σε μια ειλικρινή προσπάθεια ρύθμισης των χρεών αυτών. Εάν τελικά υπάρξει κατάληξη σε μια συμφωνία, οι όροι της οποίας τελικά δεν θα τιμηθούν από τις ποδοσφαιρικές εταιρείες/σωματεία, συμφωνούμε, να εφαρμοστεί με αυστηρότητα η νομοθεσία. Να πάνε όλοι οι υπαίτιοι φυλακή, στο πυρ το εξώτερον.

Η διάσημη αναφορά του Καρλ Μαρξ, έτυχε παράφρασης και εκμετάλλευσης από διάφορους, ότι το ποδόσφαιρο είναι το όπιο του λαού. Με αυτό ήθελαν να πουν ότι, η πολιτική εξουσία, με το ποδόσφαιρο, έβρισκε και βρίσκει τρόπους να περάσει τα μεγαλεπήβολα, πολλές φορές άνομα, σχέδιά της. Αυτό που γίνεται σήμερα όμως, φτάνει στο άλλο άκρο. Στοχοποιούν το πολύπαθο ποδόσφαιρο του τόπου μας, γιατί κάποιοι με αυτό τον τρόπο εξυπηρετούν τις δικές τους ατζέντες, ποδοσφαιρικές, πολιτικές ή και άλλες».