Από την Κύπρο, ήταν όλοι οι πρόεδροι των ομάδων, πλην της Ομόνοιας. Οι πράσινοι προφανώς τελούν υπό διαμαρτυρία για τη διαιτησία. Από εκεί και πέρα, αγνοήθηκαν, κακώς, ανθρώποι που πραγματικά βοήθησαν.

Έχουμε και λέμε:

1. Λάθος της ΚΟΠ να ξοδέψει τόσα πολλά για τα 90χρονα. Δηλαδή, τα 100 χρόνια η Ομοσπονδια πώς θα τα γιορτάσει; Οι καιροί είναι εξαιρετικά δύσκολοι και η ΚΟΠ πρέπει να προσέξει τα λεφτά της...

2. Στην Κύπρο κανένας δεν σκέφτεται, ούτε την ΚΟΠ, ούτε το ποδόσφαιρο. Εκείνο που προσέχουν όλοι είναι το συμφέρον τους και πώς θα ευνοηθούν από τις διαφορές καταστάσεις...

3. Η ξενομανια αντί να μειώνεται, ολοένα κι αυξάνεται, ελέω και της απαίτησης των οπαδών. Στις ομάδες μας, ελάχιστοι είναι οι Κύπριοι παίκτες. Πολλές φορές ξεκινούν οι 22 χωρίς να υπάρχει Κύπριος μέσα! Στους πάγκους βρίσκονται ξένοι, προπονητές, βοηθοί, γιατρός, γυμναστές. Και πλέον θα αυξάνονται και οι διαιτητές! Δεν έχουν εμπιστοσύνη στους Κύπριους...

4. Στην Κύπρο μάθαμε να απλώνουμε το χέρι πιο μακριά από εκεί που φτάνει. Ας είναι καλά η ανοχή της Πολιτείας που εξαντλεί όλη την αυστηρότητα της στους φτωχούς ή παττισμένους πολίτες. Τα σωματεία το άπλωσαν και είναι χρεωμένα μέχρι τα μπούνια...

Κατά τα αλλά, ΖΗΤΩ τα 90χρονα της ΚΟΠ, ΖΗΤΩ οι ομάδες μας, ΖΗΤΩ η Κύπρος...