Αυτό που είπε ο Μίλοραντ Μάζιτς τις προάλλες περί εκφοβισμού των διαιτητών από τους παράγοντες, μπορεί να μην προκάλεσε μεγάλη εντύπωση, διότι στην Κύπρο είμαστε και γνωρίζουμε πώς λειτουργούν μερικοί παράγοντες. Όμως, το θέμα είναι πάρα πολύ σοβαρό. Ακούς εκεί, να περιμένουν οι παράγοντες τους διαιτητές στο πάρκινγκ για να τους εκφοβίσουν.

Είναι αυτονόητο ότι ένας διαιτητής πρέπει να μην επηρεάζεται από τέτοιου είδους ενέργειες, αλλά, κι αυτοί άνθρωποι είναι, πώς μπορείς να λειτουργείς ελεύθερα όταν στον χώρο εργασίας σου γνωρίζεις ότι κάποιοι μπορεί να σε εκφοβίσουν;

Ο Μάζιτς λέει ότι προσπαθεί να προστατεύσει τους διαιτητές, αλλά αυτή είναι ευθύνη και της ίδιας της Κυπριακής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου. Και όχι μόνο. Αφού μερικοί έμαθαν σε τέτοιου είδους πρακτικές, τότε πρέπει να καταγγελθούν.

Τι σημαίνει δηλαδή να προσπαθεί ένας παράγοντας να εκφοβίσει έναν διαιτητή; Πού βρισκόμαστε; Είναι σοβαρά πράγματα αυτά για να περνάνε στα ψιλά; Τι προτίθεται να κάνει η ομοσπονδία γι’ αυτές τις απαράδεκτες συμπεριφορές;

Γίνεται μία προσπάθεια για αναβάθμιση της κυπριακής διαιτησίας με τη στελέχωση του τμήματος με νέους διαιτητές, οι οποίοι πρέπει να στηριχθούν με διάφορους τρόπους. Αν οι νεαροί διαιτητές αρχίσουν να αισθάνονται πίεση ή το χειρότερο, ότι «πρέπει» να ενδώσουν στους εκφοβισμούς ανησυχώντας για το μέλλον τους στην κυπριακή διαιτησία, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να βελτιωθεί η κατάσταση.

Οι ιθύνοντες της ομοσπονδίας επιβάλλεται να πάρουν το θέμα πολύ σοβαρά και να προστατεύσουν τους διαιτητές οι οποίοι πρέπει να ασκούν τα καθήκοντά τους αμερόληπτα και να είναι αφοσιωμένοι στη δουλειά τους.