Οφείλουμε όλοι να καταδικάζουμε με τον πιο έντονο τρόπο κάθε μορφής διάκρισης η οποία, μεταξύ άλλων, τροφοδοτείται από εθνικό/πολιτικούς λόγους. Αυτή πρέπει να είναι μια αρχή για όλους μας. Πολλώ δε μάλλον όταν αναφερόμαστε στον αθλητισμό, που πρέπει να ενώνει και να λειτουργεί ως αλυσίδα συνύπαρξης των ανθρώπων, οι διακρίσεις πρέπει να αποτελούν ξένο σώμα. Κατά συνέπεια, κάθε τέτοιο κρούσμα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ένα πολύ σοβαρό φαινόμενο και να επιχειρούμε να το εξαλείφουμε εν τη γενέσει του.

H επιστολή Νιαζί

Αφορμή για την παραπάνω θέση μας αποτελεί η επιστολή του Νιαζί Κιζιλγιουρέκ στην Κυπριακή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου, σύμφωνα με την οποία ο Τουρκοκύπριος ποδοσφαιριστής Ταχσίν Οζλέρ έπεσε θύμα διάκρισης. Το θέμα έκανε γνωστό στον ευρωβουλευτή ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής. Σύμφωνα με την επιστολή του Κιζιλγιουρέκ, ο Οζλέρ ήταν ο μόνος παίκτης της Ομόνοιας που δεν κλήθηκε στην Εθνική, αν και προτάθηκε από τη διοίκηση των πρασίνων προκειμένου να περάσει από δοκιμαστικά από την Εθνική Κύπρου. «Ο Ταχσίν Οζλέρ, όπως και εγώ», προστίθεται στην επιστολή, «δεν μπορούμε να κατανοήσουμε αυτήν την απαράδεκτη συμπεριφορά. Αυτός ο παίκτης είναι πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας και θα έπρεπε να έχει ίσα δικαιώματα, ευκαιρίες και σεβασμό. Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για την Εθνική Κύπρου, θα πρέπει να υπάρχει θέση για Τουρκοκύπριους αλλά και Ελληνοκύπριους».

Η απάντηση της ΚΟΠ

Ο γενικός διευθυντής της ΚΟΠ Ανθούλης Μυλωνάς θέλησε να ξεκαθαρίσει το τοπίο, αναφέροντας, μεταξύ άλλων, στην απαντητική του επιστολή: «Είναι πάγια πολιτική της Κυπριακής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου, όλοι οι ποδοσφαιριστές που έχουν κυπριακή υπηκοότητα, έχουν δικαίωμα συμμετοχής στις εθνικές ομάδες Κύπρου. Όσον αφορά τον νεαρό ποδοσφαιριστή της Ομόνοιας Λευκωσίας, Ταχσίν Οζλέρ, το αρμόδιο τμήμα της ΚΟΠ με έχει ενημερώσει ότι πρόκειται για ποδοσφαιριστή ο οποίος είναι στη λίστα των ποδοσφαιριστών με προοπτική (ηλικίας 2006). Την ευθύνη για την κλήση σε αυτή την ηλικιακή κατηγορία την έχει αποκλειστικά ο προπονητής της Κ17, ο οποίος παρακολουθεί τους αγώνες των ομάδων.

Τα τεχνικά επιτελεία των ομάδων (σωματείων) μπορούν να εισηγηθούν στους προπονητές μας ποδοσφαιριστές που πιστεύουν ότι έχουν τα προσόντα για να κληθούν στις Εθνικές για να τους παρακολουθήσουν σε αγώνες πρωταθλημάτων, και αν πληρούν τις αγωνιστικές προϋποθέσεις, τότε και μόνο καλούνται στην Εθνική. Με λυπεί ιδιαίτερα που ένας συμπατριώτης μας, νέος, έχει νιώσει διάκριση εις βάρος του με αυτό το τρόπο, αλλά σας διαβεβαιώνω ότι δεν υπάρχει καμιά πολιτική και δεν έχει δοθεί καμιά οδηγία και σε κανένα επίπεδο για αποκλεισμό Τουρκοκύπριων συμπατριωτών μας οι οποίοι πληρούν τα αγωνιστικά κριτήρια για συμμετοχή στις Εθνικές ομάδες».

Ουσιαστικά, με την απάντησή της η ΚΟΠ τόνισε ότι δεν υπήρξε κανένα θέμα διάκρισης και ότι οι παίκτες κρίνονται βάσει μόνο της απόδοσής τους.

Με αντικειμενικά κριτήρια

Εκτός από την καταδίκη τέτοιων περιστατικών, όταν και εφόσον υπάρχουν στην κυπριακή κοινωνία, πρέπει να υπογραμμίσουμε και έναν άλλο κίνδυνο που ελλοχεύει με αφορμή το πιο πάνω θέμα. Επειδή το ζήτημα είναι όντως ευαίσθητο, η αναπαραγωγή ή η «διόγκωσή» του μπορεί να φέρει το αντίθετο από το προσδοκώμενο αποτέλεσμα, που είναι στην προκειμένη περίπτωση η βελτίωση των εθνικών ομάδων μέσω της σωστής και αντικειμενικής αξιολόγησης των ποδοσφαιριστών.

Με λίγα λόγια, δεν σημαίνει ότι επειδή ένας (οποιοσδήποτε) ποδοσφαιριστής νιώθει αδικημένος και θέτει θέμα διάκρισης, εφόσον η θέση του δεν συνοδεύεται με την ανάλογη επιχειρηματολογία, να αποπροσανατολίσει, είτε την ΚΟΠ, είτε τους ομοσπονδιακούς προπονητές, είτε ακόμη και όλους εμάς. Φανταστείτε ο καθένας που νιώθει ότι έπεσε θύμα διάκρισης σε βάρος του (και με τον έναν ή τον άλλο τρόπο το θέμα βγαίνει στην επιφάνεια), να καλείται στις Εθνικές ομάδες για να αποδείξουν ΚΟΠ και ομοσπονδιακοί προπονητές ότι δεν έχουν τέτοιες αντιλήψεις. Οι κλήσεις των διεθνών πρέπει να στηρίζονται πάντα σε αντικειμενικά κριτήρια, είτε αφορούν Ελληνοκύπριους, είτε Τουρκοκύπριους ποδοσφαιριστές.

Η καταδίκη κάθε μορφής διάκρισης και οι προσπάθειες πάταξής της είναι απαραίτητες και επιβάλλονται, αλλά το θέμα δεν πρέπει να μας «μπερδεύει» και να προσπαθούμε με κάθε τρόπο να αποδεικνύουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες. Δεν πρόκειται για προώθηση μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Πρόκειται για Εθνικές ομάδες στις οποίες πρέπει να ανταμείβονται και να αγωνίζονται οι καλύτεροι και μόνο. Δεν έχουμε λόγο να μην πιστεύουμε ότι αν ο Οζλέρ συνεχίσει να βελτιώνεται θα κληθεί κάποια μέρα στις Εθνικές.

Ένα κομμάτι του παζλ

Όχι μόνο ο Οζλέρ, μακάρι η Κύπρος να διέθετε δύο και τρεις Τουρκοκύπριους ποδοσφαιριστές οι οποίοι θα μπορούσαν να στελεχώσουν κάποια στιγμή τις μικρές Εθνικές ομάδες, με την ελπίδα μια μέρα να προσφέρουν και στην Εθνική ανδρών. Όχι γιατί είναι Τουρκοκύπριοι, αλλά διότι το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα έχει ανάγκη από καλούς ποδοσφαιριστές.

Θα τους χειροκροτούσαμε με το ίδιο πάθος. Όχι γιατί είναι Τουρκοκύπριοι, αφού θα τους βλέπαμε ως ένα κομμάτι του παζλ. Θα τους βλέπαμε όλους ως πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας που έχουν την υπέρτατη τιμή να αγωνίζονται με το εθνόσημο στο στήθος.