Για το ενδεχόμενο να αγωνιζόταν με τη φανέλα της Εθνικής Κύπρου στο Ευρωμπάσκετ 2025 καθώς και για τον χαρακτηρισμό «Fake (σ.σ. ψεύτικος) Έλληνας» που του απέδωσε ο Εργκίν Αταμάν μίλησε ανάμεσα σε άλλα ο Κυπριο-Βούλγαρος αστέρας του Ολυμπιακού Πειραιώς, Σάσα Βεζένκοφ.

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εκπομπή Big4 του sport24.gr, ο Βεζένκοφ ανέφερε πως παρότι αγαπάει το νησί μας, δεν τέθηκε θέμα να αγωνιστεί με την εθνική μας στο προσεχές Ευρωμπάσκετ που θα διοργανώσουμε, ενώ τόνισε πως ενοχλήθηκε από την ατάκα του προπονητή του Παναθηναϊκού, σημειώνοντας πως μεγάλωσε με τα ελληνικά ήθη και έθιμα και ότι για τον ίδιο η Κύπρος είναι ελληνική.

Αναλυτικά όσα ανέφερε...

Περιμένουμε να βγουν οι εξετάσεις. Είχα περάσει και πέρυσι μία μεγάλη περιπέτεια. Το ένιωσα εξαρχής, μούδιασε. Προσπαθήσαμε να κάνουμε μία ένεση, αλλά με το ζόρι μπορούσα να το πατήσω. Τα παιδιά έκαναν καταπληκτική δουλειά. Όλο ήταν τόσο συγκεντρωμένοι, έβλεπες στα μάτια τους ότι δεν μπορούν να χάσουν αυτό το παιχνίδι. Ο Γουίλιαμς-Γκος τραυματίστηκε, αυτό που έγινε με τον Φαλ ήταν σοκαριστικό.

Τα παιδιά έπρεπε να βγουν μπροστά. Μπράβο σε όλα αυτά τα παιδιά. Τα άλλα παιδιά που δεν παίρνουν αυτή την προβολή βγήκαν μπροστά. Κάθε παίκτης έχει τις δικές του φιλοδοξίες. Όλοι θέλουν να παίζουν, όλοι θέλουν να βοηθούν. Είναι δύσκολο για τον παίκτη να μείνει συγκεντρωμένος 10 μήνες. Πρέπει να μην έχεις καθόλου συναισθήματα. Ο Πίτερς είναι παράδειγμα για όλους. Σίγουρα άξιζε πολύ περισσότερο χρόνο, αλλά όταν έχεις πολλούς παίκτες είναι δύσκολο για όλους. Όλοι βοήθησαν στο έπακρο για αυτό το πρωτάθλημα.

Ο κόσμος ζει με την ομάδα. Είναι πάντα εκεί. Όταν βλέπεις κάτι που σε ενδιαφέρει και δεν μπορείς να παίξεις εσύ, το άγχος είναι πολύ μεγαλύτερο. Η πίεση που βγήκε, ειδικά μετα το Άμπου Ντάμπι και με όσα ήρθαν, προσπαθήσαμε να μη μας επηρεάσει. Όσο γίνεται το κρατήσαμε μακριά. Βλέπαμε τι γινόταν. Το είπαμε χθες και στο φαγητό της ομάδας, όλοι ήμασταν κουρασμένοι πολύ.

Το καλάθι του Γιουλ θα είναι πάντα εκεί, δεν μπορούμε να το αλλάξουμε. Η ιστορία μένει, δυστυχώς δεν μπορούμε να το ξεγράψουμε. Όσο για την περσινή σεζόν, όταν ο αιώνιος αντίπαλος παίρνει την Ευρωλίγκα, υπάρχει πίεση, ένα έξτρα πρέπει. Έχω παίξει και στην Ισπανία που δεν είναι στον ίδιο βαθμό. Πάντα είναι αλληλένδετα. Λάθος για εμένα. Η Ευρωλίγκα έχει άλλη αίγλη, αλλά οταν μπαίνουμε στον μικρόκοσμό μας, το πιο σημαντικό είναι να κερδίσουμε τον αιώνιο αντίπαλο.

Είχαμε το πρέπει. Μπήκε ένα πρέπει πάρα πολύ νωρίς στην σεζόν. Όσο και να μην το λέμε μεταξύ μας, καμιά φορά έρχεται υποσυνείδητα. Κάνουμε το χόμπι μας επάγγελμα και είμαστε πάρα πολύ τυχεροί. Δεν ξέρεις πόσο καιρό μπορείς να το κάνεις αυτό. Δεν τα καταφέραμε στην Ευρωλίγκα.

Παίζουν και οι άλλοι. Κρινόμαστε σε 40 λεπτά. Ο κόσμος μπορεί να κάνει την κριτική του γιατί κι αυτός πληρώνει εισιτήριο και έρχεται να μας δει. Αυτοί που σε κράζουν στα social media, έρχονται στον δρόμο και σου ζητούν φωτογραφίες. Στην Ελλάδα ζούμε, έχει τα καλά, έχει και τα κακά. Μπορείς να κάτσεις και να πεις για όλα τα θέματα. Στην τελική κάνουμε ένα άθλημα, ο κόσμος παθιάζεται”.

Για το ότι έκλεισε τα social media στο Final Four: ‘Ήθελα να μην μπαίνω καθόλου. Ήθελα να προσπαθήσω να συγκεντρωθώ. Αν εσύ μου κάνεις 9 καλά και 1 κακό, θα θυμάσαι το κακό”.

Για την κριτική: “Δεν έχω πρόβλημα με την κριτική, δεν μπορείς να κάνεις το άσπρο μαύρο. Κάθε Final Four ο κόσμος βλέπει, δεν θεωρώ ότι κάθε Final Four είναι το ίδιο. Άλλες ιστορίες. Είναι δύσκολο να φτάσεις στο Final Four. Το θέμα είναι όταν είσαι εκεί να είσαι έτοιμος να πάρεις τον τίτλο”.

Για το καλό διάστημα του Ολυμπιακού: “Μέχρι την διακοπή για το Κύπελλο είχαμε βρει ρυθμό. Θυμάμαι το παιχνίδι με την Μπάγερν. Όλη αυτή η περίοδος παίζαμε πολύ όμορφο μπάσκετ. Μετά ειχαμε τραυματισμούς, ξεφουσκώσαμε λίγο. Πάντα υπάρχει κίνητρο. Όταν εξασφαλίζεις τον πρώτο στόχο, το Top-4, κάναμε κάποιες κακές εμφανίσεις”.

Για την κατάρα της πρωτης θέσης: “Δεν το έχεις (σ.σ. στο μυαλό σου), γιατί σε έναν ημιτελικό δεν σκέφτεσαι πώς μπαίνεις. Μπαίνεις στα playoffs και έχεις πλεονέκτημα έδρας, είτε ως πρώτος, είτε ως τέταρτος”.

Για τη Μονακό: “Δεν παίζουμε μόνο εμείς. Προετοίμασαν το παιχνίδι για να είναι έτοιμοι σε κάθε τι που κάναμε. Εμείς δεν κάναμε αυτά που μπορούσαμε να κάνουμε. Και πνευματικά όταν κάτι δεν πάει καλά, δεν μπορέσαμε να αντιδράσουμε και να παίξουμε το μπάσκετ που παίξαμε. Δεν χτυπήσαμε τους καλούς αμυντικούς όσο θα έπρεπε”.

Για το καλεντάρι: “Είναι πολλοί οι αγώνες. Φέτος παίξαμε 76 αγώνες. Είναι δύσκολο, αλλά είναι και το ωραίο. Θέλει συνέπεια κάθε εβδομάδα και αυτό είναι το πιο δύσκολο και πνευματικά και σωματικά”.

Για τον Μιλουτίνοβ: “Έχουμε πολύ καλή σχέση, είμαστε πολύ κοντά. Εγώ προτιμω να αφήνω τον άνθρωπο να χαλαρώσει, να σκεφτεί τις επιλογές του, τι θελει αυτός στη ζωή του. Κι εμείς τον θέλουμε μαζί μας. Ο κάθε άνθρωπος αποφασίζει με τα δικά του κριτήρια, της οικογένειάς του. Καμιά φορά η πιεση λειτουργεί σε κάθε άνθρωπο διαφορετικά. Αν έχεις προτάσεις από πολλές ομάδες, πλέον τα λεφτά ανεβαίνουν, είναι δύσκολο. Έχεις να βάλεις πολλές παραμέτρους στο τραπέζι. Δεν μπορείς να μπεις στο μυαλό κάπου”.

Για το περσινό καλοκαίρι: “Ήταν δύσκολο. Στην ουσία μπορούσα να μείνω στο NBA άλλον έναν χρόνο. Να αφήσεις ένα όνειρο για πάντα πίσω, ή να γυρίσεις κάπου που σε ξέρουν. Ήταν μεν δύσκολο, αλλά στο τέλος τα βάζεις στη ζυγαριά και βλέπεις τι θέλεις εσύ”.

Για το αν βρέθηκε στο στόχαστρο του Παναθηναϊκού: “Δεν ξέρω αν βρέθηκα στο στόχαστρο, κάποιος θα μπορούσε να πει ότι δεν χωρούσα. Το παρελθόν δεν μου αρέσει να το σχολιάσω”.

Για την πιο ακραία εμπειρία του από το NBA: “Ήταν ένα παιχνίδι στη Μινεσότα που ο Έντουαρντς παίζει ένα ημίχρονο και εξαφανίζεται. Πετάχτηκε απέναντι γέννησε η γυναίκα του. Το νοσοκομείο ήταν ακριβώς απέναντι”.

Για την επιτυχία και την αποτυχία: “Η επιτυχία και η αποτυχία είναι μέχρι τις 12 το βράδυ. Μετά είναι μία καινούργια ημέρα. Πρέπει να συνεχίσεις είναι πολλά τα παιχνίδια. Για να φτάσεις στους στόχους σου πρέπει να έχεις κοντή μνήμη”.

Για τον Σορτς: “Ο Σορτς είναι ένας καταξιωμένος παίκτης. Έχει ακούσει πάρα πολλά στην καριέρα του. Με πολλή δουλειά, με πίστη στον εαυτό του. Είναι πολύ ωραίο που έφτασε μέχρι εδώ”.

Για το NBA: “Οι εγκαταστάσεις που βλέπεις στο NBA είναι το κάτι άλλο. Όλα τα έχεις στο γήπεδο. Δεν σκέφτεσαι τίποτα άλλο. Το καλύτερο σέρβις που μπορείς να έχεις. Πράγματα που δεν μπορείς να φανταστείς αν δεν τα ζήσεις. Στην Αμερική είναι event. Όπως η συναυλία, το θέατρο. Εγώ δεν ήμουν λάτρης του NBA. Είναι οι καλύτεροι παίκτες στον κόσμο. Ο καθένας έχει ταλέντο. Πώς να παίξεις άμυνα τον Άντονι Έντουαρντς, τον ΛεΜπρόν. Μετά το All-Star γίνεται πιο σοβαρό το παιχνίδι. Μαθαίνεις πολύ ωραία πράγματα. Όταν ζυγίζεις κάποια πράγματα, εγώ πήγα μεγάλος στο NBA, ηθελα να γυρίσω να είμαι πρωταγνιστής. Να μπορέσω να βάλω το λιθαράκι μου να έρθουν οι τίτλοι. Αυτό ήθελα, έτσι ηθελα να συνεχίσω την καριέρα μου”.

Για το τι σκέφτηκε μετά τη Μονακό: “Όταν αποφασίζεις να γυρίσεις ξέρεις και τα κακά. Το ήξερα. Μπορεί και να χάσεις. Δεν έχεις κάποιο συμβόλαιο με την επιτυχία”.

Για τον Φουρνιέ: “Ο Εβάν είναι απίστευτος επαγγελματίας. Δεν τον είχα ζήσει κάποια μεγάλη διοργάνωση. Είναι πολύ ωραίος τύπος, που θέλει να μαθαίνει. Σου λέει και αυτός πράγματα, είναι πολύ ωραίος τύπος”.

Για την Εθνική: “Έχω χρόνο για τον εαυτό μου. Εγώ πήγα σαν θεατης και εζησα τους Ολυμπιακούς Αγώνες και είπα ‘ουάου’. Όταν έζησα το EuroBasket ήμουν πολύ χαρούμενος. Είναι για λίγο, αλλά πάρα πολύ έντονο. Αγαπάω την Κύπρο, αλλά όχι δεν τέθηκε ποτέ να παίξω εκεί. Είναι μία μεγάλη κουβέντα, θα μας παρει πολύ χρονο, δεν μου αρέσει να κατηγορώ κανεναν για τίποτα. Αγαπάω την Ελλάδα”.

Για το αν τον πείραξε η ατάκα “Fake Έλληνας”: “Εμένα προσωπικά ναι. Ζω εδώ, έχω μεγαλώσει με τα ήθη και τα έθιμα της χώρας. Δε νομιζω ότι μπορεί ο οποιοσδήποτε να πει εμένα fake Έλληνα. Πάνω στη στιγμή και στην ενταση μπορεί να πεις το οτιδήποτε. Καταλαβαίνω τον κόουτς Αταμάν, την έκρηξή του, οτι αγαπάει τη χώρα του. Για μένα η Κύπρος είναι ελληνική. Αγαπάω και τις τρεις χώρες εξίσου. Η κάθε χώρα σου δίνει κάτι διαφορετικό”.

Για όσα συνέβησαν στους τελικούς: “Δίκαια κατακτήσαμε το πρωτάθλημα. Υποτίθεται ότι έχουμε δύο από τις τέσσερις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης, επειδή βλέπω μπάσκετ, δεν έχω ξαναδει να γίνονται τέτοια πράγματα σε έναν αγώνα. Είναι και δύσκολο, γιατί και παίκτες μπορεί να ξεφύγουν, ο καθένας να αναλογιστεί αυτά που έκανε λάθος και να συνεχίσουμε για το καλό του μπάσκετ. Αυτό που με εξοργίζει είναι ότι δεν έχω ξαναδει court seats να λένε τέτοια πράγματα.

Προφανώς και ο Έβαν έκανε λάθος. Δε λέω μόνο για το ΟΑΚΑ, για τα court γενικά. Ποιο είναι το όριο; Δεν πρέπει ποτέ ο αθλητής να ξεφεύγει. Ποιο είναι το όριο; Βρίζεις τη μάνα μου, τον πατέρα μου, εμένα, ποιο είναι το όριο που στο ένα μέτρο σου δίνει τη δυνατότητα, εγώ τι πρέπει να κάνω; Εγώ θα γίνω είδηση ότι απάντησα. Δεν πρέπει να απαντάμε. Και στο ΣΕΦ ακόμα που έγινε αυτό με τον Ιωάννη, η στην ΑΕΚ με τον Λαρεντζάκη.

Στη Φενέρ που είχε γίνει αυτό με τον Ντιαλό τον πέταξαν έξω. Ποιο είναι το όριο που μπορείς να ακούσεις και να αποδεχθείς. Αυτό μόνο ρωτάω. Κατακριτέα η κάθε χειρονομία. Η αγκαλιά του Φουρνιέ με τον Ναν δείχνει κάτι. Για τον Χουάντσο ένα τεράστιο ρισπέκτ. Ήρθε να μου μιλήσει, έκατσε να δει την απονομή”.