Σε κάθε αγωνιστική έχουμε έντονες διαμαρτυρίες από ομάδες για τη διαιτησία στους αγώνες τους. Γι’ αυτό και πολλοί, φίλαθλοι και μη, συνηθίζουν να αποκαλούν τους διαιτητές κοράκια!

Κατά το κυπριακό κοράζινους, προφανώς γιατί τα πουλιά αυτά είναι μαύρα και δημιουργούν προβλήματα. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που η κυβέρνηση κατά καιρούς παραχωρεί άδειες για να σκοτώνουν τα κοράκια!

Όχι, τα κοράκια της διαιτησίας δεν πρέπει να τα «παίζουν»! Δικαιούνται όμως να διαμαρτύρονται οι ομάδες με τα σφυρίγματα που δέχονται. Το θέμα που εδώ και χρόνια όλοι ψάχνουμε είναι αν σκόπιμα οι διαιτητές κάνουν τα λάθη που κάνουν. Προσωπικά πιστεύω ότι σε κάποιες περιπτώσεις, για πολλούς και διάφορους λόγους (όχι απαραίτητα λόγω χρηματισμού), οι διαιτητές κάνουν λάθη.

Πάω τώρα στο παράδειγμα του εκ Σωτήρας ορμώμενου Κωνσταντίνου Φελλά, ο οποίος φάνηκε ξεκάθαρα ότι αδίκησε την Ένωση στο παιχνίδι με την ΑΕΚ. Οι Παραλιμνίτες φωνάζουν και καταγγέλλουν. Εδώ έχουμε μια ειδική περίπτωση. Ένα νέο παιδί που έκανε το πρώτο του βήμα στην Α’ Κατηγορία. Ένα πολύ δύσκολο δειλινό με καταιγίδα στη μέση!

Δεν τα πήγε καλά ο Φελλάς. Τι να κάνουμε, να τον διαλύσουμε ή να του δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία; Τάσσομαι υπέρ του δεύτερου, να πάρει την ευκαιρία του ο Φελλάς και ο κάθε Φελλάς.

Μέχρι εκεί όμως. Αν δεν κάνει να τον στείλουμε πίσω, από εκεί που ήρθε, κι αν βελτιωθεί να τον επαναφέρουμε, αν όχι, τότε να του πάρουμε και το σφυρί να τελειώνουμε!