Παιδιά, ό,τι και να κάνουμε, η Πριμαβέρα είναι Πριμαβέρα. Είναι το παιδάκι της Σέριε Α, του οποίου δίνει τη δέουσα σημασία και σεβασμό, για να έρθει μια μέρα να σκορπίσει άψογους επαγγελματίες στο ποδοσφαιρικό «παπούτσι» της Μεσογείου. Οι ιταλικές ομάδες δίνουν βαρύτητα στο ταλέντο και παρά τα όσα ακούγονται και γράφονται «ψωνίζουν» απο τις ακαδημίες μας. Ταλέντα όμως υπάρχουν και στην Ινδονησία και στο Μπρουνέι που έχει camps η Ίντερ. Ο κύριος Αουσίλιο μιλάει με τον Ντιέγο Μιλίτο στην Αργεντινή και με τον Ντέγιαν Στάνκοβιτς στη Σερβία.

Γιατί οι νερατζούρι είχαν επιλέξει (το 2018) τον Ανδρέα Χρυσοστόμου με το γαλάζιο της θάλασσας της «Famagusta» στη φανέλα; Ο Ανδρέας ανήκει στους ποδοσφαιριστές που έχουν ένα τέτοιο «σουλούπι» που φωνάζει ευκαιρία, προοπτική. Έχει απόθεμα αυτοπεποίθησης ισοδύναμο με αυτό του Γιουσέιν Μπολτ στο 200άρι των Ολυμπιακών στο Ρίο. Κοιτάζει την εστία με ύφος ενός εργένη που «μαρσάρει» με το νέο του αυτοκίνητο μπροστά στον γυναικείο στόχο. Διαθέτει υποδειγματική επίγνωση του χώρου που κινείται με τρεξίματα και πιέσεις σε ανύποπτο χρόνο.

Ο Χρυσοστόμου δεν είναι καθαρό 10άρι, γιατί στο ρεπερτόριό του έχει και στοιχεία ενός χαφ. Αν με διάβαζε ο Τιμούρ Κετσπάγια, πιθανώς να... τράβαγε τα μαλλιά του νέου του καπέλου, με τα κολακευτικά λόγια που αραδιάζω για τον 21χρονο μέσο. Αυτά φυσικά δεν ακυρώνουν όλα εκείνα που πρέπει να διορθώσει (που έχουν να κάνουν με τη συνέπεια και τα ενδότερα των αποδυτηρίων) για να πετύχει. Η επιτυχία στο 2022 είναι 100% συνυφασμένη με την επιστροφή στα 8 κορυφαία πρωταθλήματα.