Tης Σόνιας Παναγιώτου

«Πρέπει να αντιμετωπίσουμε τη φτώχεια που πλήττει τους νέους ανθρώπους». Όχι, δεν πρόκειται για ατάκα υποψηφίου στις σημερινές εκλογές. Γι’ αυτό και με πείθει ότι εννοεί αυτά που λέει και ανησυχεί πραγματικά. Ο λόγος για τον ποδοσφαιριστή της Λίβερπουλ Τρεντ Αλεξάντερ-Άρνολντ, ο οποίος προσπαθεί να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη για το θέμα της παιδικής φτώχειας και την ανάγκη νέοι άνθρωποι να λάβουν την απαραίτητη στήριξη ώστε να μην αισθάνονται ότι δεν έχουν εναλλακτικές.

Προέβη λοιπόν πρόσφατα σε δηλώσεις σχετικά με την πρωτοβουλία που έχει αναλάβει μαζί με άλλα αστέρια του ποδοσφαίρου, τα οποία σε συνεργασία με επιχειρηματίες προσπαθούν να αλλάξουν τη ζωή νέων ανθρώπων που προέρχονται από μη προνομιούχες κοινωνικές ομάδες. «Όταν μεγαλώνεις χωρίς ευκαιρίες αισθάνεσαι ότι ο κόσμος είναι εναντίον σου, άλλοι άνθρωποι είναι πιο τυχεροί από εσένα και έτσι δεν υπάρχει ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Δίνει μάλιστα το παράδειγμα της περιοχής που μεγάλωσε ο ίδιος όπου, σύμφωνα με όσα αναφέρει, 34% των παιδιών ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Ανάμεσα σε άλλα, ο Άρνολντ εξηγεί πως όταν αυτά τα παιδιά στερούνται ευκαιρίες όσον αφορά την εκπαίδευση, την εργοδότηση ή δεν έχουν ούτε τα στοιχειώδη τότε είναι πολύ εύκολο να ακολουθήσουν τον λάθος δρόμο.

Γι’ αυτό, όπως επισημαίνει, προχώρησαν με την πρωτοβουλία Football for Change, μέσω της οποίας συγκεντρώνουν χρήματα τα οποία διανέμουν σε οργανισμούς που στηρίζουν νεαρά άτομα σε μη προνομιούχες περιοχές, επικεντρώνοντας την προσοχή τους στην εκπαίδευση, την εργοδότηση και την καθοδήγηση.

Αλήθεια, τέτοιες προσπάθειες είναι που μας θυμίζουν την αξία του ανθρώπου. Άτομα όπως ο Άρνολντ, ο Τζέιμι Κάραγκερ και ο Άντονι Γκόρντον δεν επαναπαύθηκαν στις δάφνες και τα χρήματα που τους προσφέρει ή τους προσέφερε το ποδόσφαιρο. Δεν περιχαρακώθηκαν στον δικό τους πολυτελή κόσμο που μπορούν να απολαύσουν ζώντας στην άγνοια για όσα δυσάρεστα συμβαίνουν γύρω τους.

Αντίθετα, κάποιοι από αυτούς γνωρίζοντας από πρώτο χέρι τη θλιβερή πραγματικότητα, καταβάλλουν μια αξιέπαινη προσπάθεια να βελτιώσουν τις συνθήκες διαβίωσης των συνανθρώπων τους και φροντίζουν ώστε να έχουν ένα καλύτερο μέλλον. Γι’ αυτό άλλωστε δεν τους δίνουν απλώς χρήματα ή τρόφιμα, αλλά βεβαιώνονται πως θα εκπαιδευτούν, θα εργοδοτηθούν και θα έχουν σωστή καθοδήγηση ώστε να ξεφύγουν από τη φτώχεια.

Πρόκειται δηλαδή για μια ουσιαστική προσπάθεια, η οποία πραγματοποιείται με οργανωμένο και συντονισμένο τρόπο (μια ματιά στην ιστοσελίδα της πρωτοβουλίας μπορεί να μας πείσει γι’ αυτό https://www.footballforchange.org.uk/). Απόδειξη πως όταν κάποιος, ειδικά προβεβλημένος, θέλει πραγματικά να βοηθήσει και να οδηγήσει σε μια ουσιαστική αλλαγή στη χώρα του δεν χρειάζεται οπωσδήποτε να έχει θέση εξουσίας για να το κάνει. Μπορεί και αλλιώς…