Tης Σόνιας Παναγιώτου

Τι είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους να ξεχύνονται στους δρόμους και να πανηγυρίζουν την κατάκτηση ενός πρωταθλήματος σαν να μην υπάρχει αύριο; Να μην υπολογίζουν ούτε τους περιορισμούς ούτε την πανδημία ούτε τους κόπους δύο χρόνων; Είναι άραγε η ανάγκη των ανθρώπων να μοιραστούν τη χαρά τους με τους «ομοϊδεάτες» τους ή μια προσπάθεια εκτόνωσης, ή ακόμη και τα δύο;

Είναι αλήθεια πως παρόμοια με αυτά που διαδραματίστηκαν στην Κύπρο για την κατάκτηση του πρωταθλήματος συνέβησαν και αλλού. Δεν θα μπορούσε όμως, υπό τις περιστάσεις, να πανηγυριστεί αλλιώς η κατάκτηση ενός τροπαίου; Δεν θα ανέμενε κανείς ότι σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές για την ανθρωπότητα θα προσπαθούσαμε να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας; Δεν θα μπορούσαμε να βρούμε μια λύση έξω από το κουτί και να χαρούμε μεν, αλλά χωρίς να θέτουμε σε κίνδυνο την ασφάλειά μας;

Ο Ολυμπιακός Πειραιώς, που στέφθηκε πρωταθλητής Ελλάδος πριν από λίγες μέρες, πούλησε εικονικά εισιτήρια στους οπαδούς του για τη φιέστα αφού δεν θα μπορούσαν να παρευρεθούν λόγω των περιοριστικών μέτρων. Σκοπός, η δημιουργία μιας εικονικής κερκίδας και τα έσοδα να δοθούν για ενίσχυση του Ερασιτέχνη.

Όντως, στη φαντασμαγορική φιέστα που πραγματοποιήθηκε στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» συμμετείχαν μόνο οι ποδοσφαιριστές, το τεχνικό τιμ, ο ηγέτης του συλλόγου και όσοι δουλεύουν καθημερινά στην ομάδα, και αν οι οπαδοί του δεν συγκεντρώνονταν κατά χιλιάδες έξω από το στάδιο, σήμερα θα μιλούσαμε για ένα παράδειγμα σοβαρότητας σε όλη την Ευρώπη.

Εδώ στο νησί μας, άλλοι παρασυρόμενοι από το συναίσθημα και άλλοι ποιος ξέρει από τι, αποφασίσαμε ότι οφείλουμε να αφήσουμε χιλιάδες φιλάθλους να πανηγυρίσουν μαζί με την ομάδα τους. Δεν θα ήταν όμορφο και συνετό υπό τις περιστάσεις αν οι φίλαθλοι -γενικά, όχι μόνο στην Κύπρο- έδειχναν την αγάπη τους στην ομάδα τους αγοράζοντας εικονικό εισιτήριο, πανηγυρίζοντας από το σπίτι την κατάκτηση του πρωταθλήματος;

Δεν θα μπορούσαμε να «κοιμίσουμε» για λίγο το οπαδικό μας ταμπεραμέντο που μας οδηγεί σε εκρήξεις ενθουσιασμού, ώστε να μην θέσουμε σε κίνδυνο την επιδημιολογική εικόνα της χώρας; Τονίζουμε πως αυτό είναι ένα γενικό φαινόμενο που δεν παρατηρείται μόνο στην Κύπρο ούτε έχει να κάνει με συγκεκριμένες ομάδες.

Και αυτό επειδή νομίζουμε πως η χαρά εκδηλώνεται μόνο μέσω ενός τρόπου εκτόνωσης, με εκρήξεις, ιαχές και έντονους πανηγυρισμούς. Δεν λέμε, κι αυτά χρειάζονται. Όμως, υπό τις περιστάσεις έπρεπε να δούμε έξω από το κουτί και αυτό απαιτούσε φαντασία, υπευθυνότητα και αλλαγή κουλτούρας.