Ερχόμενος στην Κύπρο τον Ιούλιο του 2012 από το Ηράκλειο της Κρήτης, ο Φώτης Παπουλής δεν θα φανταζόταν ούτε στα πιο τρελά του όνειρα τη σπουδαία καριέρα που απλωνόταν μπροστά του.

Στο νησί μας έζησε μεγάλες στιγμές και το όνομά του σίγουρα θα φιγουράρει σε περίοπτη θέση στα ιστορικά βιβλία του κυπριακού ποδοσφαίρου. Συνέβαλε τα μέγιστα ώστε ο Απόλλωνας να επιστρέψει στην ελίτ του κυπριακού ποδοσφαίρου, μαζί του πανηγύρισε τρία κύπελλα και στιγμές ευρωπαϊκής δόξας, ενώ αναχωρώντας τον Ιούνιο του 2020 για τη Λευκωσία και την Ομόνοια έβαλε στην τροπαιοθήκη του και τον τίτλο που του έλειπε τόσο πολύ, αυτόν του πρωταθλητή.

Όμως, ο αγέραστος άσος θα κατέχει περίοπτη θέση στην ιστορία του κυπριακού ποδοσφαίρου και για έναν επιπλέον βαρυσήμαντο λόγο, αφού έφτασε σε ένα επίτευγμα που σπάνια το πετυχαίνει παίκτης με τα χρώματα των κυπριακών ομάδων.

Στις δέκα σεζόν που αγωνίζεται στο κυπριακό πρωτάθλημα κατάφερε να αγωνιστεί σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης έξι φορές, με τις τέσσερις από αυτές μάλιστα να επιτυγχάνονται τα πέντε τελευταία χρόνια! Συγκεκριμένα, κολύμπησε για πρώτη φορά στα βαθιά του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου με τη φανέλα του Απόλλωνα το 2013-14, συμμετέχοντας στους ομίλους του Europa League, κάτι που κατάφερε και τον αμέσως επόμενο χρόνο (2014-15).

Μετά από δύο χρόνια… αποχής κατάφερε να ξαναβρεθεί ακόμη τέσσερις φορές στους ομίλους! Το 2017-18 και το 2018-19 με τον Απόλλωνα και το 2020 -2021 με την Ομόνοια συμμετείχε στους ομίλους του Europa League, ενώ φέτος με το τριφύλλι στο στήθος εξασφάλισε θέση στους ομίλους του Conference League και θα διεκδικήσει συμμετοχή στους ομίλους της δεύτερης τη τάξει ευρωπαϊκής διοργάνωσης.

Πρόκειται για ένα αξιοθαύμαστο επίτευγμα βεβαίως που λίγοι ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται στο κυπριακό πρωτάθλημα έχουν τη χαρά να το ζήσουν.

Τόσες παρουσίες μετράει και ο τεράστιος Στάθης Αλωνεύτης με τη φανέλα του ΑΠΟΕΛ, ενώ τα ηνία κρατάνε δύο θρύλοι των γαλαζοκιτρίνων, οι Νεκτάριος Αλεξάνδρου και Νούνο Μοράις με εφτά συμμετοχές.