Ένας ζωγράφος με την μπάλα στα πόδια και το πινέλο στο χέρι...

ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΤΑΥΡΙΝΙΔΗΣ

Δημοσιευτηκε:

Ένας ζωγράφος με την μπάλα στα πόδια και το πινέλο στο χέρι...

Πολλοί που τον έζησαν και τον θυμούνται όταν έπαιζε ποδόσφαιρο έχουν να λένε ότι ο Πανίκος Κρυστάλλης ήταν ο σπουδαιότερος Κύπριος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών ή τουλάχιστον από τους καλύτερους. Την περασμένη Πέμπτη στο ΟΑΚΑ αυτή η τεράστια μορφή βραβεύτηκε από τον Απόλλωνα, του οποίου υπήρξε ηγέτης, και την ΑΕΚ, με την οποία κατέκτησε το πρωτάθλημα το 1963.


Γεννημένος στον Αμίαντο στις 22 Φεβρουαρίου του 1938, η ζωή του σημαδεύτηκε από τις πολλές στερήσεις λόγω της φτώχειας και σφυρηλατήθηκε με τις αρχές με τις οποίες τον μεγάλωσε η μητέρα του, οι οποίες αργότερα θα διαμόρφωναν τον κρυστάλλινο χαρακτήρα του. Ο Κρυστάλλης ήθελε από πολύ μικρός να γίνει ένας μεγάλος ποδοσφαιριστής. Έκανε όμως... λάθος: υπήρξε ένας τεράστιος ποδοσφαιριστής, μια μεγάλη φυσιογνωμία και περίλαμπρη προσωπικότητα, ένας θρύλος.


Όταν ήταν μικρό παιδί, ζητούσε από τον Αργύρη Γαβαλά να του δίνει μια μπάλα. «Τι θα την κάνεις;», τον ρώτησε την πρώτη φορά. Του είπε ότι θέλει την μπάλα για να κάνει προπόνηση και να την επιστρέφει. Του έδινε την μπάλα και πήγαινε στον δημόσιο κήπο για να ντριπλάρει όλους τους ευκαλύπτους. Από το τενεκεδάκι που χτυπούσε σε όλη τη διαδρομή σχολείο-σπίτι, την μπάλα που του έδωσε ο Γαβαλάς, μέχρι τα χωμάτινα γήπεδα της Λεμεσού, τη λαμπρή καριέρα στην ΑΕΚ, τις προτάσεις από Ιταλία, Γερμανία, Αγγλία, για τον Κρυστάλλη η μπάλα ήταν ένα δώρο Θεού.


Η ζωή του... Σε ηλικία 14 ετών αγωνίστηκε ως βασικός στην πρώτη ομάδα της ΑΕΛ και στα 16 του κατέκτησε το πρωτάθλημα. Με την ΑΕΛ κέρδισε και το επόμενο πρωτάθλημα, προτού αποχωρήσει και ενταχθεί στον νεοσύστατο Απόλλωνα, με τον οποίο μεγαλούργησε. Αφού έγινε ο ηγέτης των κυανολεύκων, πήρε μεταγραφή για την ΑΕΚ το 1961 στην οποία αγωνίστηκε για δύο χρόνια κατακτώντας το πρωτάθλημα το 1963. Ενδιάμεσα ήρθε πρόταση από την αγγλική Μπόλτον για 12.000 λίρες (ένα μεγάλο ποσό για την τότε εποχή), την οποία η ΑΕΚ απέρριψε ζητώντας 17.000 λίρες. Το 1964 υποχρεώθηκε να επιστρέψει ξαφνικά στον Απόλλωνα, μεσούσης της σεζόν, για να βοηθήσει την ομάδα της Λεμεσού να γλυτώσει τον υποβιβασμό, όπως και έγινε.


Όταν τον επισκέφθηκα παλαιότερα στο σπίτι του για τους σκοπούς ενός βιβλίου αφιερωμένου στον πρώτο επίσημο αγώνα της Εθνικής Κύπρου, πριν φύγω μου είπε: «Έλα να σου δείξω κάτι...». Με πήρε σε ένα δωμάτιο με μοναδικούς πίνακες ζωγραφικής. Έμεινα αποσβολωμένος και κοίταζα το πλούσιο έργο που βρισκόταν μπροστά μου. Ήταν όλοι οι πίνακες δημιουργήματα του ιδίου. Η ζωγραφική είναι επίσης μια μεγάλη του αγάπη. Καθόλου τυχαίο: ζωγράφιζε στο γήπεδο και εκεί στο σπιτικό του, μέσα στο καταπράσινο της φύσης, συνεχίζει να κάνει το ίδιο. Χρησιμοποιώντας τη φαντασία και το ταλέντο του καλλιτέχνη. Ενός καλλιτέχνη με την μπάλα στα πόδια. Ενός καλλιτέχνη με το πινέλο στο χέρι...