Αν είμαστε όντως… μεγάλοι, ας προσέξουμε τα λόγια μας
ΓΗΠΕΔΟ
Δημοσιευτηκε:

Της Σόνιας Παναγιώτου
Οι πραγματικά μεγάλες ομάδες δεν ξεχωρίζουν μόνο από την εικόνα που βγάζουν στο γήπεδο, αλλά και από τις δηλώσεις των εκπροσώπων τους, είτε αυτοί είναι προπονητές, είτε ποδοσφαιριστές, είτε μέλη της διοίκησης, είτε άτομα που σχετίζονται με την ενημέρωση του Τύπου.
Όταν κάποιος από αυτούς κάνει δημόσιες δηλώσεις πάει να πει πως εκπροσωπεί μια ολόκληρη ομάδα και στις τοποθετήσεις του είναι πιθανόν να αντανακλάται η επίσημη στάση ενός σωματείου απέναντι σε κάποιο ζήτημα. Είναι θεμιτό μεν τα εν λόγω άτομα να θέλουν να προαγάγουν τις θέσεις και τα συμφέροντα του συλλόγου ή ακόμα και να κάνουν γνωστή τη δική τους οπτική σχετικά με κάποιο θέμα, ωστόσο οφείλουν να εκφράζονται σε ένα πλαίσιο ποδοσφαιρικού πολιτισμού, χωρίς να προσβάλλουν τους αντιπάλους, τους δημοσιογράφους, τους φιλάθλους ή ακόμα και τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές.
Δεν μπορεί βέβαια να αποτελούν δικαιολογία, για κάποιες δηλώσεις που ακούσαμε το τελευταίο διάστημα, η απογοήτευση, το άγχος ή η ένταση του αγώνα. Άμα ανήκεις σε μεγάλη ομάδα είναι δεδομένο πως θα βρεθείς αντιμέτωπος με καταστάσεις μεγάλης πίεσης, στρες, ακόμα και έντονου εκνευρισμού.
Οφείλεις όμως να μπορείς να τις διαχειριστείς και για να τις διαχειριστείς σωστά θα πρέπει οπωσδήποτε να μάθεις να κρατάς την ψυχραιμία σου. Δεν γίνεται για παράδειγμα μετά το τέλος ενός αγώνα, τον οποίο μάλιστα κέρδισες, να αφήνεις αιχμές για τα κίνητρα που είχε ο αντίπαλος να αγωνιστεί. Ό,τι και να εννοείς με αυτό. Γιατί και τις καλύτερες προθέσεις να έχεις, αν δεν τις διατυπώσεις ξεκάθαρα ώστε να μην χωρεί αμφιβολία, το λιγότερο που θα… καταφέρεις είναι να υποδαυλίσεις ή να αναζωπυρώσεις μια κόντρα ανάμεσα στους φιλάθλους δύο σωματείων.
Ακόμα χειρότερα, μάλιστα, είναι τα πράγματα όταν οι δημόσιες τοποθετήσεις προέρχονται από προπονητή και στρέφονται ενάντια στους παίκτες του. «Ντρέπομαι για τους ποδοσφαιριστές μου», ακούσαμε πρόσφατα. Μα, καλά, είναι δυνατόν ένας προπονητής αντί να προστατεύσει τους ποδοσφαιριστές του στα δύσκολα, και εν αναμονή κρίσιμου αγώνα, να ρίχνει λάδι στη φωτιά; Σκέφτηκε τι αντίκτυπο μπορεί να είχε η συγκεκριμένη φράση στους παίκτες, τι βρισίδι μπορεί να άκουσαν;
Ακόμα και να εννοούσε αυτά που είπε θα μπορούσε να περιμένει να κάνει την επίπληξη στα αποδυτήρια ή την επομένη στην προπόνηση, με καθαρό μυαλό. Ίσως, λοιπόν, τελικά κάθε σωματείο να πρέπει να κοιτάξει λίγο το θέμα των δημόσιων τοποθετήσεων και να… εκπαιδεύσει, αν χρειαστεί, όσους το εκπροσωπούν ώστε οι δηλώσεις τους να συνάδουν και με την εικόνα που θέλει αυτό να εκπέμπει. Προς το παρόν, εμείς συστήνουμε… ψυχραιμία!