Κάτι που οφείλεται αφενός στο τακτικό σχέδιο του Ματίας Αλμέιδα, ο οποίος από το καλοκαίρι στην προετοιμασία φαινόταν πως δίνει μεγάλη έμφαση στο passing game και στην εξέλιξη-βελτίωση του, και αφετέρου, στα χαρακτηριστικά των ποδοσφαιριστών που διαθέτει. Που μπορούν να το εξυπηρετήσουν. Τρεις εξ αυτών, είναι οι: Γιενς Γιόνσον, Ρομπέρτο Περέιρα και Ορμπελίν Πινέδα.

Ο Δανός, στον γνωστό ρόλο του κόφτη, προσφέροντας μια τρομερή ισορροπία με τα στοιχεία που διαθέτει καθώς βοηθά σε ανασταλτικό και δημιουργικό τομέα, ο Αργεντινός σε ρόλο 8αριού, έχοντας ανεβάσει κατακόρυφα την απόδοση του όντας πλέον αναπόσπαστο κομμάτι στον άξονα, δίνοντας τρομερή ασφάλεια και ηρεμία στην κυκλοφορία και προφανώς ο Μεξικανός, που αποτελεί τον πιο επιδραστικό ποδοσφαιριστή της κιτρινόμαυρης μηχανής, προσφέροντας με τον τρόπο που παίζει, συγκεκριμένη ταυτότητα σε ολόκληρη την ομάδα.

Αυτοί οι τρεις ως σύνολο, αποτελούν την καρδιά και τα πνευμόνια της ΑΕΚ. Και από την στιγμή που βρήκαν τον ρόλο τους και απέκτησαν χημεία… κουμπώσαν αρμονικά και έχουν γίνει σχεδόν αχώριστοι. Ο Ματίας Αλμέιδα, έχει χρησιμοποιήσει την συγκεκριμένη τριάδα στον άξονα στα τέσσερα τελευταία παιχνίδια πρωταθλήματος με: Παναθηναϊκό, Παναιτωλικό, ΠΑΟΚ και Πανσερραϊκό (ενδιάμεσα στον αγώνα με τον Καλλιθέα έπαιξε ο Μάνταλος αντί του Περέιρα) αλλά και στην μεγάλη ρεβάνς Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα.

Στο σύνολο των παραπάνω αγώνων η ΑΕΚ, μπόρεσε να επιβάλει τους δικούς της κανόνες και κατάφερε να ελέγξει απόλυτα τον ρυθμό, έχοντας κατά βάση εκείνη την μπάλα στα δικά της πόδια. Ακόμα και στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ που ήρθε ένα στραβό αποτέλεσμα, οι κιτρινόμαυροι ήταν εκείνοι που είχαν τον έλεγχο στον χώρο του άξονα με ηρεμία στο passing game (…αν και υστέρησαν, δεδομένα, στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου).

Είναι χαρακτηριστικό πως στο ΟΑΚΑ η ΑΕΚ είχε πάνω από διπλάσιες πάσες από τον Παναθηναϊκό (582 έναντι 218) με 73% κατοχή, ενώ παρόμοια επίπεδα υπήρξαν και την περασμένη Κυριακή στο 5-0 επί του Πανσερραϊκού (62%, 517 πάσες έναντι 337). Επίσης, ισχυρή υπέροχη υπήρξε και με τον Παναιτωλικό (72% κατοχή, 667 πάσες έναντι 260). Ουσιαστικά, τα δύο παιχνίδια όπου είδαμε ισορροπία, με την ΑΕΚ να έχει τριάδα στον άξονα: Γιόνσον, Πινέδα, Περέιρα, ήταν τα δύο ντέρμπι στην Τούμπα με τον ΠΑΟΚ. Η ρεβάνς Κυπέλλου που κρίθηκε στην παράταση με το γκολ του Οντουμπάτζο και η νίκη στο πρωτάθλημα χάρη στα δύο τέρματα του Λαμέλα. Και σε αυτά τα δυο εκτός έδρας ντέρμπι υψηλών απαιτήσεων ωστόσο, η Ένωση μπόρεσε σε πολύ μεγάλο κομμάτι του παιχνιδιού να ελέγξει την κατάσταση και εν τέλει, να φτάσει εκεί που θέλει.

Ο Λιούμπισιτς που επίσης… κουμπώνει ιδανικά

Σαφώς η τριάδα των Γιενς Γιόνσον, Ρομπέρτο Περέιρα και Ορμπελίν Πινέδα μοιάζει να έχει πλέον τον πρώτο λόγο στις προτιμήσεις του Ματίας Αλμέιδα, ωστόσο από πίσω, υπάρχουν επιπλέον επιλογές που… κουμπώνουν ιδανικά. Μια από αυτές, αναμφίβολα είναι ο Ρόμπερτ Λιούμπισιτς. Ο οποίος, έχει παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο ερχόμενος από τον πάγκο και στην Τούμπα απέναντι στον ΠΑΟΚ όπου με την είσοδο του έφερε άλλον αέρα στον άξονα και προφανώς με τον Πανσερραϊκό, που μπήκε στο 62’, πέτυχε δύο γκολ και ήταν εκ των κορυφαίων. Στον Λιούμπι, θα πρέπει να προσθέσουμε φυσικά τον Σιμάνσκι που πάντα είναι μια σταθερή αξία στον ρόλο του κόφτη και τον Μάνταλο.

Σε κάθε περίπτωση όμως, είναι γεγονός, πως ο Ματίας Αλμέιδα, εδώ και καιρό έχει κάνει ξεκάθαρο πως ποντάρει στην χημεία ενός πολύ συγκεκριμένου κορμού παικτών, το rotation είναι πολύ προσεγμένο και συγκεκριμένο για να μην χαλάσει η ισορροπία και όλο αυτό λειτουργεί ευεργετικά για την ΑΕΚ που δείχνει κάθε εβδομάδα να δένει ολο και περισσότερο και να συνδυάζει τα βασικά της στοιχεία που είναι η πίεση και η ένταση με το κομμάτι του passing game και κατ’ επέκταση της δημιουργίας. Με τον άξονα της, να παίζει τον πλέον καθοριστικό ρόλο προκειμένου το γκρουπ να λειτουργεί σαν καλοδουλεμένη μηχανή.

sdna.gr