Η ανασταλτική λειτουργία της Ομόνοιας στο παιχνίδι με την Πάφος ήταν πολύ σημαντικό να πιάσει το μάξιμουμ για να καταφέρει να περιορίσει έναν αντίπαλο που έχει τρόπους και πολλές επιλογές για να φτάσει στο γκολ. Ο Γιάννης Αναστασίου έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στην άμυνα στο «Στ. Κυριακίδης» κι αυτό ήταν κάτι που αναμέναμε να συμβεί. Ο Ελλαδίτης επέλεξε τους σταθερούς Φαμπιάνο, Παναγιώτου και Κουλιμπαλί, ενώ για τα άκρα φανέλα βασικού έδωσε στους Κίτσο και Ντιουνκού. Ο πρώτος, ένας πιο αμυντικογενές μπακ από τον Χαμάς, έκανε πολύ καλό παιχνίδι. Δεν παρασυρόταν στα ανεβάσματά του, δίνοντας περισσότερη προσοχή στο να περιορίσει τους αντιπάλους παρά να δημιουργήσει ο ίδιος προϋποθέσεις. Το ίδιο ίσχυσε και για τον Ντιουνκού, ο οποίος είχε τις ίδιες εντολές για τη δεξιά πλευρά της Ομόνοιας. Κίτσος και Ντιουνκού πήραν πολύ καλό βαθμό απέναντι σε Τάνκοβιτς και Ζάζα. Όσον αφορά τους Παναγιώτου και Κουλιμπαλί είχαν επίσης δύσκολο έργο με τον Ζάιρο και όχι μόνο απέναντί τους. Γενικά ήταν αδύνατο για την Ομόνοια να μην δεχτεί τελικές από την καλύτερη επίθεση του πρωταθλήματος. Κάποιες εξ αυτών ήταν μάλιστα και πολύ μεγάλες ευκαιρίες. Πίσω ωστόσο από την τετράδα στην άμυνα για την Ομόνοια είναι ο Φαμπιάνο, ο οποίος όποτε χρειάστηκε δήλωσε «παρών», έχοντας επίσης πολύ μεγάλη συμβολή στο διπλό.

Ταχύτητα ανάπτυξης και «καθαρό» μυαλό

Όσο ο χρόνος περνούσε και η Πάφος έβλεπε πως ο αντίπαλος ήταν σχεδόν στριμωγμένος στα σχοινιά, προσπάθησε να βγάλει περισσότερους παίκτες μπροστά για να βρει ένα γκολ. Αυτό είχε ως επακόλουθο να δημιουργηθούν χώροι πίσω. Ο Αναστασίου λοιπόν ήθελε οι ποδοσφαιριστές του να είναι έτοιμοι να εκμεταλλευτούν αυτά τα κενά. Ήταν κάτι που προσπάθησε να πάρει με την ταχύτητα του Λοΐζου πριν αυτός αποχωρήσει, χωρίς ωστόσο επιτυχία. Το πέτυχε με τον Κακουλλή ο οποίος κυνήγησε μία σχεδόν χαμένη φάση η οποία οδήγησε στην ανατροπή του Σεμέδο. Ο Γιόβετιτς αστόχησε σε πρώτο χρόνο, ωστόσο στην επαναφορά κατάφερε να στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Εννοείται πως το χρονικό σημείο που ήρθε το γκολ της Ομόνοιας ήταν καθοριστικό για τους πράσινους, οι οποίοι απλά συνέχισαν τον τρόπο παιχνιδιού τους μέχρι το τέλος. Μάλιστα πήγαν να «χτυπήσουν» ξανά με τον Αλιούμ, ο οποίος ωστόσο ήταν άστοχος στο τετ α τετ με τον Ίβουσιτς.

Η Ομόνοια έπρεπε να κάνει ένα σχεδόν τέλειο παιχνίδι για να πάρει τη νίκη στην Πάφο. Δεν την ενδιέφερε ο αριθμός των τελικών που θα έφτιαχνε, φτάνει μία εξ αυτών να πάει στα δίχτυα. Την ενδιέφερε πολύ να περιορίσει τις επιθετικές αρετές της Πάφος αλλά και να έχει σε καλή μέρα τον Φαμπιάνο. Όλα αυτά τα έφερε εις πέρας σε μεγάλο βαθμό και στο τέλος πανηγύρισε μία νίκη που τη βάζει ξανά στο κόλπο του τίτλου.