Το φετινό ήταν το πιο δύσκολο καλοκαίρι της ΑΕΚ επί προεδρίας Άντρου Καραπατάκη. Μετά τον προγραμματισμό-φιάσκο που έγινε τους μήνες Μάιο, Ιούνιο και Ιούλιο, οι αλλαγές που επιχειρήθηκαν τις τελευταίες 30 μέρες στην ομάδα ήταν σαρωτικές. Η απογοήτευση, οι αποδοκιμασίες, η αμφισβήτηση και η γκρίνια μετατράπηκαν σε ενθουσιασμό και αισιοδοξία. Τα χαμόγελα επέστρεψαν στα χείλη των Λαρνακέων.

Είναι γεγονός ότι ο τεχνικός διευθυντής της ομάδας Τσάβι Ρόκα έδειξε αντανακλαστικά σε μια πολύ δύσκολη περίοδο για τον ίδιο (αμφισβητήθηκε έντονα από τον κόσμο) κι έχοντας τη συγκατάθεση της διοίκησης, η οποία δεν πανικοβλήθηκε έπειτα από τον πρόωρο ευρωπαϊκό αποκλεισμό (ζήμιωσε οικονομικά το σωματείο και τσαλάκωσε το πρεστίζ), προχώρησε σε αλλαγή τεχνικής ηγεσίας, σε αποχωρήσεις παικτών και σε νέες προσθήκες.

Στην ουσία ο Ρόκα πήρε το πράσινο φως για να διορθώσει τα χοντρά λάθη που έκανε στο ξεκίνημα του προγραμματισμού, με τους διοικούντες να συνεχίζουν να τον περιβάλλουν με εμπιστοσύνη και να βάζουν το χέρι βαθιά στην τσέπη προκειμένου να ανοικοδομηθεί η ομάδα. Το γεγονός ότι ο Καταλανός τεχνικός διευθυντής κατάφερε να πείσει τον Αϊτόρ να έλθει στο «ΑΕΚ Αρένα» σίγουρα είναι στα συν του. Βέβαια, ο καθρέφτης όλων είναι το γήπεδο. Εκεί θα φανεί, και σε βάθος χρόνου, εάν οι διορθωτικές κινήσεις του Ρόκα έπιασαν τόπο.

Πέρσι, ο Ραν Μπεν Σιμόν «συμμάζεψε» την ομάδα, «κέρδισε» τα αποδυτήρια και εκμεταλλευόμενος κάποιες συγκυρίες (βλέπε αγωνιστική πτώση άλλων μεγάλων ομάδων, όπως της Ανόρθωσης και του Απόλλωνα), κατάφερε με μεθοδική δουλειά να οδηγήσει την ΑΕΚ ένα βήμα πριν την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Για να δούμε φέτος εάν ο Χένινγκ Μπεργκ θα αποδειχθεί άξιος συνεχιστής του έργου του Ισραηλινού τεχνικού κι αν καταφέρει να φέρει, επιτέλους, στη Λάρνακα τον πολυπόθητο τίτλο.