Είναι με μεγάλη μου λύπη που διάβασα αναρτήσεις στο Facebook, ότι μετά το ολυμπιακό μετάλλιο του Παύλου Κοντίδη, υπάρχουν άτομα, Κύπριοι παρακαλώ, που λυπήθηκαν γι' αυτό το νέο, τεράστιο επίτευγμα του αθλητή.

Ζήτησα να μου αποκαλύψουν ποια είναι αυτά τα ανόητα άτομα που λυπήθηκαν. Μου είπαν ότι θα μου τα πουν κατ' ίδιαν, ενώ κάποιοι άλλοι φίλοι, μου έστειλαν προσωπικά μηνύματα υποστηρίζοντας ότι, αυτή που λυπήθηκε είναι η ηγεσία της Κυπριακής Ολυμπιακής Επιτροπής! Τους το τόνισα, δεν πιστεύω ότι υπάρχει άνθρωπος που λυπήθηκε! Όμως, δεν θα μείνω εδώ. Όταν επιστρέψει από τους Ολυμπιακούς Αγώνες ο πρόεδρος της ΚΟΕ, θα του ζητήσω να με δεχθεί, για να μου λύσει κάποιες απορίες που έχω. Αν θέλει βέβαια, γιατί ποιος είμαι εγώ που θα μου δώσουν εξηγήσεις για το τι συμβαίνει;

Όχι, οι εκλογές της ΚΟΕ δεν με ενδιαφέρουν, ούτε ποιος θα είναι ο επόμενος πρόεδρος. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι ο αθλητισμός και μόνο ο αθλητισμός, ο οποίος προσφέρει μεγάλες χαρές αλλά κάποτε και λύπες. Σίγουρα, όμως, το δεύτερο ολυμπιακό μετάλλιο του Παύλου Κοντίδη μόνο χαρά προκάλεσε σε όλους μας και δεν μπορώ με τίποτα να το πιστέψω, γι' αυτό και το επαναλαμβάνω ότι δεν πιστεύω ότι βρέθηκε άτομο που να λυπήθηκε!

Πάντως, άκουσα προσεκτικά την ομιλία του Ολυμπιονίκη στο αεροδρόμιο Λάρνακας. Τους ευχαρίστησε όλους, δεν άφησε κανέναν παραπονουμενο, ούτε κι άφησε υπονοούμενα. Ίσως γι' αυτό και ο Παύλος έγινε Ολυμπιονίκης. Δεν κρατά κακιά για κανέναν, ξέρει να ευχαριστεί και να ανταποδίδει. Κι αν ξέρεις ν΄ αγαπάς και να εκτιμάς, τότε ξέρεις να αγωνίζεσαι, να κερδίζεις και να τιμάς τα Ολυμπιακά Ιδεώδη...