Δεν είμαι από τους δημοσιογράφους που κατακρίνουν τα πάντα γύρω από την κυπριακή διαιτησία. Ούτε μου αρέσει να κρίνω κάθε απόφαση των Κυπρίων διαιτητών και να τους χαρακτηρίζω, κάθε εβδομάδα, άσχετους και ανίκανους. Ούτε και μου αρέσει κάθε εβδομάδα να φέρνουμε Ιταλούς, Ισπανούς, Κροάτες και άλλους. Όμως, βλέποντας κάποια πράγματα, δεν μπορώ να μην τα σχολιάσω…

Σε πρόσφατο παιχνίδι στο οποίο σκόραρε ομάδα ένα λεπτό πριν τη λήξη των καθυστερήσεων και με τους πανηγυρισμούς πέρασε ο χρόνος. Η άλλη ομάδα βγήκε γρήγορα στην επίθεση, κέρδισε κόρνερ κι εκεί ο διαιτητής σφύριξε τη λήξη! Δεν περίμενε 10 δευτερόλεπτα να εκτελεστεί το κόρνερ. Καλύφθηκε πίσω από τον κανονισμό και σφύριξε τη λήξη.

Βέβαια, οι κανονισμοί σε τέτοιες περιπτώσεις δεν ασχολούνται με την ψυχολογία, οι διαιτητές όμως πρέπει να το κάνουν. Και είχαν δίκαιο οι παίκτες και οι προπονητές να διαμαρτύρονται. Στη συγκεκριμένη φάση, ο διαιτητής έπαιξε με την ψυχολογία τους και απέτυχε… Δεν ασχολούμαι ειδικά με τον συγκεκριμένο διαιτητή, ήδη έχω ξεχάσει το όνομά του.

Όμως, βρε παιδιά, αγαπητοί κύριοι της ΚΟΠ και ειδικά κύριε Μάζιτς, τόσα σεμινάρια κάνετε, χάθηκε να κάνετε και λίγα μαθήματα αθλητικής ψυχολογίας; Κι ακόμα δεν είναι μόνο αυτό, υπάρχουν και πολλά αλλά τα οποία πρέπει να αλλάξουν για να μπορέσουν επιτέλους και οι Κύπριοι διαιτητές να παρουσιάζονται με αξιώσεις και λεβεντιά στο γήπεδο, όπως και οι ξένοι. Προφανώς δεν είναι μόνο η καλή γνώση των κανονισμών…