Η απόβαση στο Μάντσεστερ από τους φίλους της Ομόνοιας ήταν χαρακτηριστική. Περίπου 4.500 φίλαθλοι των πρασίνων βρέθηκαν στην πόλη της Αγγλίας και πρασίνισαν δρόμους, πλατείες και γειτονιές. Από το πρωί της Τετάρτης, μια μέρα δηλαδή πριν το μεγάλο παιχνίδι, τα αεροπλάνα με οπαδούς του «τριφυλλιού» έφταναν το ένα μετά το άλλο. Και τι δεν ακούσαμε. Μέσω Θεσσαλονίκης, Μονάχου, Βιέννης, Παρισιού… Χώρια οι οργανωμένες εκδρομές της Ομόνοιας.

Κι όλα κύλησαν ομαλότατα. Κανένα παρατράγουδο, καμία κακιά στιγμή. Βλέπετε, στο Μάντσεστερ έφτασαν και Άγγλοι από άλλες πόλεις οι οποίοι διανυκτέρευσαν σε ξενοδοχεία που έμεναν επίσης φίλοι της Ομόνοιας. Η κατάσταση όμως δεν ξέφυγε, ούτε πριν, ούτε στο παιχνίδι, ούτε και μετά.

Κάποιος θα σκεφτεί «πώς να τολμήσουν; Η Αγγλία δεν είναι Κύπρος». Σωστή άποψη. Για να καταλάβετε, όταν από τους δρόμους γύρω από το «Old Trafford» υπήρχαν ειδικοί φρουροί που σε ρωτάγανε «πού πας;», τότε πώς να κάνεις τι; Η είσοδος των Ομονοιατών ήταν έτοιμη να τους υποδεχθεί. Με μήνυμα στα ελληνικά, όπως επίσης και με προειδοποίηση. «Υπάρχουν σκύλοι ανιχνευτές». Και μην φανταστείτε κανένα θηρίο. Δυο-τρία χαριτωμένα λαμπραντόρ που απλά σε μύριζαν. Χωρίς να διαμαρτυρηθεί κανείς.

Πάμε τώρα και στο γήπεδο. Για όσους βρέθηκαν στο γήπεδο της Γιουνάιτεντ, θα παρατήρησαν πως υπάρχει ξεχωριστή κερκίδα για τα άτομα με κινητικές δυσκολίες. Ψιλάααα γράμματα για εμάς αυτά, αλλά, ναι, εκεί είναι αυτονόητα! Όπως θα έπρεπε ανά το παγκόσμιο. Καθισμένοι κάτω από τους Ομονοιάτες, με τα αναπηρικά αμαξίδια, τα κατοικίδια-συνοδούς κάτω από τους θορυβώδεις οπαδούς των πρασίνων. Οι οποίοι υπέδειξαν ΣΕΒΑΣΜΟ. Που στον κόσμο που ζούμε, δεν είναι δεδομένος.

Το βράδυ της 13ης Οκτωβρίου όμως, ήταν εκεί. 4.500 φίλοι της Ομόνοιας, που μόνο με συνθήματα και τραγούδι έστρεψαν τα φώτα επάνω τους. Δηλαδή, για μόνο θετικούς λόγους. Για τίποτα μεμπτό, τίποτα καταδικαστέο.

Δεν μπορούμε να συγκρίνουμε τις υποδομές στην Αγγλία με αυτές στην Κύπρο. Θα ήταν… ντροπή! Καταγράφουμε όμως τα καλά και αυτά που καλό θα ήταν να γράφαμε. Γιατί από κακά, μπουχτίσαμε.