Τα παραλειπόμενα των ταξιδιών από την Κύπρο στην Ελλάδα και το αντίθετο, ιδιαίτερα στα καταστήματα αφορολόγητων ήταν αρκετά, κι ακόμα οι παίκτες της τότε εποχής τα θυμούνται και χαμογελούν. Όμως, αυτό που έγινε την Τρίτη, 6 Φεβρουαρίου 1968, οι παίκτες του Ολυμπιακού το θυμούνται και παγώνουν! Το αεροπλάνο τους, λόγω βλάβης στο σύστημα τροχών, αντί στη Λευκωσία πραγματοποίησε καταναγκαστική προσγείωση στο αεροδρόμιο των Βάσεων στο Ακρωτήρι!

Μετά το κακό ξεκίνημα του Β΄ γύρου και την ήττα από τον Εθνικό με 4-0, η αποστολή του Ολυμπιακού αναχωρούσε από το αεροδρόμιο της Αθήνας για τη Λευκωσία. Εκείνη η μέρα έμελλε να χαραχθεί βαθιά στη μνήμη των ποδοσφαιριστών και άλλων μελών της αποστολής του Ολυμπιακού.

Το αεροπλάνο «Κομήτης» των Ολυμπιακών Αερογραμμών, λόγω βλάβης πραγματοποίησε αναγκαστική προσγείωση στο αγγλικό στρατιωτικό αεροδρόμιο Ακρωτηρίου, ευτυχώς, χωρίς θύματα.

Η αποστολή του Ολυμπιακού πριν από προπόνηση της στο γήπεδο Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Όρθιος αριστερά ο εκ των διοικητικών ηγετών, Μίκης Ιωάννου.

Την αποστολή συνόδευε εκ μέρους της ΕΑΣΚ (Ένωση Αθλητικών Συντακτών Κύπρου) ο Γεώργιος Χατζηνικολάου, πιο γνωστός ως «μασιέριν», ο οποίος έγραφε την επόμενη μέρα τα ακόλουθα:

Κακή προαίσθησης...

«Μια κακή προαίσθησης μας διακατείχε από της στιγμής που είμεθα έτοιμοι να επιβασθώμεν του αεροσκάφους εις τον αερολιμένα του Ελληνικού. Το μεγάφωνον ανήγγειλεν: Η πτήσις του αεροσκάφους προς Λευκωσία θα καθυστερήση επί 45 περίπου λεπτά. Ηκολούθησεν η επιβίβασίς μας επί του αεροσκάφους περί την 7ην μ.μ. Έκτοτε υπήρξε νέα καθυστέρησις 40 λεπτών, ότε περί την 7.40 μ.μ. ανηγγέλθη η αναχώρησίς μας.

Μετά των 57 επιβατών εδημιουργήθη το ερώτημα: Διατί η τόση καθυστέρησις; Οπότε εγνώσθη ότι αυτή οφείλεται εις την επιδιόρθωσιν μικρού φωτός το οποίον δεν άναβε. Μετά την πληροφορίαν που επήραμε, όλοι αισθανθήκαμε ανακούφισην και είπαμε:

- Μακάρι να μην είναι τίποτα σοβαρόν.

Επηκολούθησε ένα ευχάριστο ταξίδι, όλοι δε οι επιβάται, πρωτοστατούντων φυσικά των ποδοσφαιριστών του Ολυμπιακού, ήρχισαν να τραγουδούν και να αστειεύωνται. Υπήρχον όμως και οι άλλοι, επί κεφαλής των οποίων ήτο ο προπονητής κ. Παπαρσενίου, οι οποίοι προσεπάθουν να εύρουν τα αίτια της ήττας από τον Εθνικόν (4-0).

Ως προανεφέρθη, η πτήσις ήτο πολύ ομαλή και ευχάριστος μέχρι της 8.50 μ.μ. ότε εφάνησαν τα φώτα της Κύπρου μας, συγχρόνως δε το μεγάφωνον του αεροσκάφους ανήγγειλε: «Προσοχή, ετοιμαζόμεθα διά προσγειώσιν. Παρακαλούμεν προσδεθήτε και μην καπνίζετε». Σε λίγα λεπτά ευρισκόμεθα ύπερθεν της Μόρφου και ευθύς αμέσως το αεροσκάφος ήρχισε να χάνη ύψος με σκοπόν να προσγειωθή.

Να διαγράφη κύκλους...

Ενώ επιχειρήθη η πρώτη προσπάθεια προσγειώσεως ανεπιτυχώς, ως απεδείχθη εκ των υστέρων, ο Κομήτης της Β.Ε.Α. ήρχισε να διαγράφη κύκλους υπεράνω του αεροδρομίου και εν συνεχεία να απομακρύνεται εκ του σημείου προσγειώσεως.

Ταυτοχρόνως το πλήρωμα του αεροσκάφους ήρχισε να κινήται ασυνήθιστα, όλοι δε οι επιβάται υπέβαλλον προς τους συνοδούς την ίδιαν ερώτησιν: «Μα τι συμβαίνει;» Και η απάντησις: «Θα κάμωμεν μερικές βόλτες επάνω από την Λευκωσίαν και μετά θα προσγειωθώμεν». «Είναι ώρα για τέτοια;», ρωτά κάποιος ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, και ο διάλογος συνεχίζεται…

Βλάβη στο σύστημα τροχών...

- Δεν μου λες, λέει ο άλλος αεροσυνοδός, πώς επήγε σήμερα ο Ολυμπιακός; «Καλέ, άστε τα αυτά, φωνάζει ο Παπαρσενίου και κοιτάξετε να προσγειωθώμεν». Δεν πρόφθασε να τελειώσει την κουβέντα του και τι βλέπομεν; Ο Φιλώτας εχύμηξε μέσα από τους υπόλοιπους επιβάτες λες και θ’ απέκρουε πέναλτυ και κατευθύνθη προς τον κυβερνήτην του αεροσκάφους. «Τι πάει να κάνη αυτός;» συνεχίζει ο κ. Παπαρσενίου. «Πιλότος είναι κ. προπονητά», ακούγεται από το βάθος η φωνή του αρχηγού της αποστολής κ. Α. Τραχωνίτη. Ίσως να μας δώση τα φώτα του. Και ιδού ο Φιλώτας, δίδει τας πληροφορίας: «Το σύστημα λειτουργίας ενός τροχού δεν πάει καλά. Θα επιχειρήσωμεν καταναγκαστική προσγείωσιν. Οι βόλτες θα συνεχίσουν μέχρις ότου εξαντληθούν πλήρως τα καύσιμα».

Η όψις εις τα πρόσωπα όλων μας άλλαξε. Ο ένας ερωτούσε τον άλλον: Τι θα γίνη; Συνέβη κάτι τέτοιο προηγουμένως; Ουδείς απήντησε. Όλοι βουβάθηκαν. Και ο Ασσιώτης πρώτος και καλύτερος αναφωνεί: «Ρε παιδιά, ξεχάσαμε να ασφαλιστούμε».

- Σκάσε μωρέ, του απαντά ο Λυμπουρής. Τα λεφτά διά τα ασφάλιστρα τα αγοράσαμε τσιγάρα. Και μιλάμε ακόμα;

Δημοσιεύματα της εποχής από την καταναγκαστική προσγείωση στο αεροδρόμιο Ακρωτηρίου.

Σκύψτε τα κεφάλια...

Η συζήτησις λαμβάνει έκτασι και σε λίγο παίρνουμε τας τελευταίας οδηγίας. «Ελέγξατε τας ζώνας ασφαλείας, βγάλτε τα παπούτσια, ξεκουμπώστε τα υποκάμισά σας και σκύψτε τα κεφάλια». Συγχρόνως εδόθη εντολή εις τους καθήμενους πλησίον των θυρών ασφαλείας: «Μόλις ακούσετε το σφυρί του κινδύνου, ν’ ανοίξετε τας θύρας. Εκτός εάν δήτε φλόγας να περιζώνουν το αεροσκάφος, οπότε θα σας δοθούν νέαι οδηγίαι». Και το μεγάφωνο ειδοποιεί: «Σε δέκα λεπτά θα προσγειωθώμεν εις το Ακρωτήρι. Παραμείνατε όλοι ακίνητοι». Και ω του θαύματος, προτού καλά-καλά αντιληφθώμεν περί τίνος επρόκειτο, η προσγείωσις ήτο πλέον γεγονός. Το πλείστον βάρος το εβάσταζεν η δεξιά πτέρυξ, η οποία βεβαίως κατεστράφη ολοσχερώς.

Σε λίγο μας έζωσαν οι πυροσβεστικές και το ασθενοφόρα και υπό τας επευφημίας των επιβατών διά το μεγάλο επίτευγμα του κυβερνήτου Ψιρόπουλου. Μετεφέρθημεν σώοι εις τας αίθουσας των στρατώνων του Ακρωτηρίου όπου δεκάδες Βρεττανοί στρατιωτικοί μας επεριποιήθηκαν, προσφέροντάς μας ζεστό ρόφημα και οτιδήποτε άλλο τους εζητήσαμε. Τι μένει να πούμε σε όλους αυτούς; Ένα μεγάλο ευχαριστώ».

Ο «Κομήτης» με σοβαρές ζημιές στο φτερό του, αμέσως μετά την καταναγκαστική προσγείωση.