Δεν είναι υπερβολή αυτό που λέγεται, πως η Ομόνοια έχει ένα βουνό μπροστά της στον επαναληπτικό της ερχόμενης Πέμπτης (17/8, 20:45) με τη Μίντιλαντ στην «ΜCH Arena». Σαφώς η νίκη της με 1-0 στον πρώτο αγώνα στο ΓΣΠ της αύξησε τις πιθανότητες να προκριθεί στα πλέι οφ του Conference League, όμως η προσπάθεια να υπερασπιστεί το αποτέλεσμα αυτό, στην έδρα μιας ομάδας η οποία -όπως επιβεβαιώθηκε και στο πρώτο ματς- είναι ανώτερη, μόνο εύκολη δεν είναι. Δεν είναι, ωστόσο, ούτε ακατόρθωτη.

Σε... βουνό, άλλωστε, βγήκε ξανά η Ομόνοια τα τελευταία χρόνια σε εκτός έδρας ευρωπαϊκά παιχνίδια στα οποία ήταν αουτσάιντερ. Μεγάλη ήταν η δυσκολία και στον μονό αγώνα με τη Λέγκια στη Βαρσοβία, το 2020 για τον β' προκριματικό του Champions League, όταν το τριφύλλι κέρδισε με 2-0, για να σφραγίσει ακολούθως την ιστορική πρώτη της παρουσία σε ευρωπαϊκό όμιλο. Βουνό ήταν και τα περσινά παιχνίδια της απέναντι στη Γάνδη (πλέι οφ Europa League), με τους πράσινους να νικάνε 2-0 το εκτός έδρας πρώτο παιχνίδι παίρνοντας μία από τις σπουδαιότερες νίκες στην ιστορία τους στην Ευρώπη, πριν επικρατήσουν με το ίδιο σκορ στη ρεβάνς.

Αποτέλεσμα που ενδεχομένως να μην περίμεναν ούτε οι πιο αισιόδοξοι φίλοι της ομάδας, καθώς εκείνο το διάστημα υπήρχε τρομερή μουρμούρα, κυρίως για τον προγραμματισμό και δευτερευόντως για την απώλεια (και την εμφάνιση) του Super Cup. Kαι δεν χρειάζεται καν να κάνει διπλό στη Δανία η Ομόνοια, καθώς της αρκεί η ισοπαλία για να πετύχει τον πολυπόθητο στόχο της και να βρεθεί στα πλέι οφ, όπου θα βρει απέναντί της είτε τη Λέγκια τρία χρόνια μετά την προηγούμενη κόντρα τους, είτε (πιθανότερα) την Αούστρια η οποία στο πρώτο ματς έκανε διπλό (2-1) στην Πολωνία. Ομάδες οι οποίες όχι μόνο δεν τρομάζουν, αλλά είναι ενδεχομένως και χαμηλότερου επιπέδου από τη Μίντιλαντ - χωρίς αυτό σε καμία περίπτωση να τις καθιστά εύκολες αντιπάλους.