Παρότι πλέον υπάγεται στην Ομόνοια 29ης Μαΐου (την οποία δημιούργησε η ίδια) η Θύρα 9 δεν αδιαφορεί για τις σημαντικές εξελίξεις που προκύπτουν στην Ομόνοια.

Ανακοίνωση που εξέδωσε το οργανωμένο σύνολο οπαδών με αφορμή τα 75α γενέθλια του τριφυλλιού, καταλήγει με υστερόγραφο το οποίο αναφέρεται στη συμφωνία διαχείρισης, ενώ σημειώνεται πως η Θύρα 9 θα τοποθετηθεί αναλόγως μετά τη γενική συνέλευση.

Το υστερόγραφο της ανακοίνωσης...

«Παρακολουθούμε τις εξελίξεις που δρομολογούνται σχετικά με την νέα συμφωνία της διοίκησης του ΑΣΟΛ με την ποδοσφαιρική εταιρία και τον περιβόητο συνεταιρισμό που προωθείται. Ελπίζουμε μόνο όλο αυτό να μην είναι η ταφόπλακα στην ύπαρξη του ΑΣΟΛ. Θα περιμένουμε την έκβαση της γενικής συνέλευσης και θα τοποθετηθούμε ανάλογα με τα πεπραγμένα».

Όσα αναφέρει προηγουμένως για τα γενέθλια της Ομόνοιας:

Ίδρυση ΑΣΟΛ, 4 Ιουνίου 1948

Ώριμο τέκνο της ανάγκης και της οργής. Ένα Σωματείο από τον ΛΑΟ για τον ΛΑΟ.

75 χρόνια από την επανάσταση στον κυπριακό αθλητισμό. 75 χρόνια από την αντίσταση στον φασισμό, που γέννησε την Ομάδα του ΛΑΟΥ, το καμάρι της εργατικής τάξης.

Το λέμε αυτό γιατί η ΟΜΟΝΟΙΑ ιδρύθηκε από περήφανους αθλητές και εργάτες, σαν κι αυτούς που έδιναν την ζωή τους κυριολεκτικά για ένα μεροκάματο, στα ορυχεία, στις στοές, στα μεταλλεία, εκεί που αντίκριζαν τον θάνατο καθημερινά, μα έδωσαν όρκο ζωής και αγώνα και μεγαλούργησαν με τους μεγαλύτερους εργατικούς αγώνες στην κυπριακή ιστορία που έμειναν γνωστοί ως οι απεργίες του 1948.

Ιδρύθηκε από πρωτοπόρους αγωνιστές που δεν δέχτηκαν να απαρνηθούν τα ιδανικά τους, δεν υπόγραψαν καμιά δήλωση μετανοίας και υποταγής όπως εκβιαστικά τους δόθηκε διαταγή, σαν αυτή που την ίδια περίοδο στην Ελλάδα του εμφυλίου, έδιναν σε όσους συλλαμβαναν σαν αντιφρονούντες, δηλαδή δήλωση αποκήρυξης των πιστεύω τους για να ζήσουν, για να μπορέσουν να ξεφύγουν από την εξορία και την φυλακή, τα βασανιστήρια και την θανατική καταδίκη.

Η ΟΜΟΝΟΙΑ γεννήθηκε από τον ΛΑΟ για τον ΛΑΟ, ως ένα σωματείο που έσπασε τα δεσμά και προασπίστηκε τις ιδέες του γνήσιου, λαϊκού αθλητισμού. Γι αυτό και η πορεία της ήταν μεγαλειώδης, έγινε το πιο δημοφιλής και το πιο ένδοξο σωματείο.

Το πως διαβάζει κανείς σήμερα την ιστορία, το αν και πως φροντίζει να διατηρεί ζωντανή την ιστορική μνήμη και τα διδάγματα της, καθορίζει και την στάση του όχι μόνο στον αθλητισμό, αλλά γενικότερα στην πάλη για μια άλλη κοινωνία.

Σε αυτό τον δρόμο που χάραξαν οι ήρωες μας το ένδοξο 1948, συνεχίζουμε σήμερα τον δικό μας αγώνα για λαϊκό αθλητισμό, ένα άλλο ποδόσφαιρο και μια άλλη κοινωνία.

ΖΗΤΩ ΤΟ ΠΕΡΗΦΑΝΟ 1948

ΖΗΤΩ Η ΟΜΟΝΟΙΑ

ΖΗΤΩ Η ΘΥΡΑ 9