Το 2024 ήταν ένα έτος που η Κύπρος, παρά το γεγονός ότι πάσχει από υποδομές και τεχνογνωσία στον αθλητισμό, έζησε στιγμές συγκίνησης και η σημαία μας κυμάτισε σε διεθνείς διοργανώσεις. Σε πρώτο πλάνο ασφαλώς ήταν το αργυρό μετάλλιο του Παύλου Κοντίδη στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού, το δεύτερο δικό του και της χώρας μας, αφού προηγήθηκε αυτό το 2012 από τον θρυλικό ιστιοπλόο μας.

Τα δύο μετάλλια της Καρολίνας Πελενδρίτου στους Παραολυμπιακούς, με τα οποία έφτασε τα οκτώ συνολικά στην πορείας της, ήταν επίσης ένα σημείο αναφοράς. Και άλλοι αθλητές πέτυχαν σπουδαία πράγματα στα δικά τους αθλήματα που αφήνουν νότα αισιοδοξίας για το μέλλον.

Φυσικά, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη η συμμετοχή τριών ομάδων ΜΑς στη League Phase του Conference, οι οποίες συνεχίζουν την πορεία τους και το 2025. Το ποδόσφαιρο, για το οποίο γίνονται πολλές επενδύσεις, φέρνει επιτυχίες.

Οι επιτυχίες του 2024, λοιπόν, επιβάλλεται να αποτελέσουν σημείο εκτόξευσης για πιο μεγάλα πράγματα. Και θεωρώ πως είναι η κατάλληλη ώρα να υπάρξουν οι επενδύσεις από το κράτος. Τώρα που υπάρχουν κάποιες επιτυχίες ώστε να πειστούν και οι πιο νεαροί να έρθουν πιο κοντά στον αθλητισμό. Να φτιαχτούν υποδομές που σχεδόν είναι ανύπαρκτες και να δοθούν οικονομικά κίνητρα για να μην αρχίσουν και μετά να τα παρατήσουν. Τα χρήματα να πηγαίνουν εκεί που πρέπει και όχι στο… πουθενά.

Το κυριότερο φυσικά είναι να σταματήσουν κάποιοι να νομίζουν πως όλα περιστρέφονται γύρω από αυτούς. Και να μην θυσιάζουν το γενικό καλό για τις δικές τους φιλοδοξίες. Ξέρω, δύσκολο να γίνει αυτό, όμως ας ελπίζουμε…