Φτωχότερο είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο μετά τον θάνατο του Μίμη Δομάζου.

Ο γεννημένος στις 22 Ιανουαρίου 1942 στην Αθήνα, υπήρξε ένα από τα κορυφαία «δεκάρια» στα χρονικά του ελληνικού ποδοσφαίρου. Απολύτως δικαιωματικά του αποδόθηκε το προσωνύμιο «στρατηγός», καθώς μέσα στο γήπεδο ήταν ο απόλυτος ηγέτης της ομάδας, καθοδηγούσε τους συμπαίκτες του και εν πολλοίς, λειτουργούσε ως ένας δεύτερος προπονητής εντός του αγωνιστικού χώρου.

Καθιερώθηκε στην θέση του μεσοεπιθετικού και διέπρεψε επί σειρά ετών, τόσο στον Παναθηναϊκό, όσο και στην εθνική ομάδα, ενώ το 2003 ψηφίσθηκε ως ο δεύτερος καλύτερος Ελληνας ποδοσφαιριστής από την ΕΠΟ. Παράλληλα, η IFFHS τον επέλεξε στην καλύτερη 11άδα όλων των εποχών του ελληνικού ποδοσφαίρου το 2021.

Ως ελάχιστος φόρος τιμής και αναγνώρισης σε όλα όσα προσέφερε στο ελληνικό ποδόσφαιρο, επελέγη να είναι ένας από τους τελευταίους λαμπαδηδρόμους, οι οποίοι μετέφεραν την Ολυμπιακή Φλόγα μέσα στο Ολυμπιακό Στάδιο, για την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, στην Αθήνα.

Ο Δομάζος άρχισε την καριέρα του στις αλάνες της περιοχής δίπλα στο γήπεδο του Παναθηναϊκού και σε ηλικία 13 ετών έβγαλε δελτίο στην Αμυνα Αμπελοκήπων, δηλώνοντας ψευδή ηλικία για να μπορεί ν’ αγωνίζεται. Ο πατέρας του ήταν υγειονομικός υπάλληλος με καταγωγή από την Σάμο και η μητέρα του νοσοκόμα μικρασιάτικης καταγωγής. Σχεδόν αμέσως προκάλεσε το ενδιαφέρον του Παναθηναϊκού και η ανεπίσημη πρεμιέρα του Δομάζου με την πράσινη φάνελα έγινε στις 26 Δεκεμβρίου 1958, από την θέση του ακραίου επιθετικού στην δεξιά πτέρυγα, στην φιλική αναμέτρηση με την ΑΕΚ (0-2) για το Κύπελλο των Χριστουγέννων.

Λίγους μήνες αργότερα, ο τότε προπονητής των πρασίνων, Σβέτισλαβ Γκλίσοβιτς, εισηγήθηκε την απόκτησή του, και σε ηλικία 17 ετών ολοκληρώθηκε η μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό. Με το «τριφύλλι» στο στήθος, ο Δομάζος έπαιξε σε 502 αναμετρήσεις (134 γκολ), γεγονός που τον κατέστησε επικεφαλής στον σχετικό πίνακα, στην Ιστορία του Παναθηναϊκού. Ο εκλιπών οδήγησε την αθηναϊκή ομάδα στο «έπος του Γουέμπλεϊ» και στον στον τελικό του κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1971 (σ.σ. ήττα με 2-0), με αντίπαλο την κορυφαία ομάδα της εποχής στον πλανήτη (σ.σ. και μία από τις καλύτερες στα ποδοσφαιρικά χρονικά), τον Αγιαξ του Γιόχαν Κρόιφ. Μάλιστα, εκείνη την χρονιά ψηφίσθηκε δέκατος καλύτερος παίκτης στην Ευρώπη.

Στην πλούσια καριέρα του στον Παναθηναϊκό, ο Δομάζος κατέκτησε 13 τίτλους, ενώ ήταν αρχηγός της ομάδας για περίπου 15 χρόνια. Την διετία 1978-1980 αγωνίσθηκε στην ΑΕΚ (34 συμμετοχές, πέντε γκολ) κατακτώντας ένα πρωτάθλημα, ενώ το 1980 επέστρεψε στον Παναθηναϊκό, δεδομένου ότι ήθελε να «κρεμάσει τα παπούτσια του» φορώντας την πράσινη φανέλα.

Ο Δομάζος αγωνίσθηκε 50 φορές με την εθνική Ελλάδας και σημείωσε τέσσερα γκολ, ενώ επί σειρά ετών διετέλεσε αρχηγός του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος. Στις 11 Νοεμβρίου 1980 στο γήπεδο «Απόστολος Νικολαϊδης» διεξήχθη φιλικός αγώνας με την Αυστραλία, στο πλαίσιο του οποίου τιμήθηκε για την πολυετή προσφορά του στην «γαλανόλευκη», αλλά και στο ελληνικό ποδόσφαιρο γενικότερα. Στον συγκεκριμένο αγώνα χρίστηκε σκόρερ, γεγονός που τον καθιστά τον μεγαλύτερο σε ηλικία παίκτη που σκόραρε ποτέ με τη φανέλα της εθνικής ομάδας, δεδομένου ότι σε λιγότερο από τρεις μήνες θα συμπλήρωνε τα 39 του χρόνια.

Στην προσωπική του ζωή, ο Δομάζος υπήρξε παντρεμένος για δώδεκα χρόνια (1967-1979) με την σπουδαία τραγουδίστρια Βίκυ Μοσχολιού, με την οποία απέκτησαν μία κόρη, ενώ άλλες δύο κόρες ήταν «καρπός» του δεύτερου γάμου του με την Αργυρώ Θεοδώρου.