Τον χαρακτηρίζουν «φοβικό» προπονητή. Του καταλογίζουν ότι δεν αφήνει ελεύθερα τα… χαλινάρια στη γεμάτη ταλέντο ομάδα του. Και μπορεί εν μέρει να έχουν δίκιο για τον Ντιντιέ Ντεσάν. Με την τακτική του προσέγγιση, όμως, η Γαλλία λύγισε και το αξιόμαχο Μαρόκο (2-0) και θα διεκδικήσει κόντρα στην Αργεντινή του Λιονέλ Μέσι (Κυριακή 18/12, 17:00) το δεύτερο διαδοχικό και τρίτο συνολικά παγκόσμιο στέμμα της.

Ένα κρυολόγημα άφησε εκτός της ενδεκάδας των Τρικολόρ τους Νταγιό Ουπαμεκανό και Αντριέν Ραμπιό, βασικοί και αναντικατάστατοι μέχρι τώρα για τον Ντεσάν, ο οποίος ξεκίνησε Ιμπραχίμα Κονατέ και Γιουσούφ Φοφανά αντίστοιχα στις θέσεις τους.

Ο Ουαλίντ Ρεγκραγκί, από την πλευρά του, άλλαξε τη διάταξη και επέλεξε τρεις κεντρικούς αμυντικούς, με τον Ασράφ Νταρί να παίρνει θέση δίπλα στους Ζαουάντ Ελ Γιαμίκ και Ρομέν Σαΐς, με τον πρώτο να αντικαθιστά τον τραυματία Ναγέφ Αζέρ και τον δεύτερο να παίζει με ένεση. Και, όπως αποδείχθηκε, χωρίς να έχει αντοχές για πάνω από ένα εικοσάλεπτο.

Τεό, όπως Τιράμ και Ουμτιτί

Η Γαλλία μπήκε δυνατά από την αρχή, αποφασισμένη να τιμωρήσει την αλλαγή διάταξης του Ρεγκραγκί, αλλά και να δείξει ποιος είναι το αφεντικό στο ζευγάρι του (τρόπον τινά) «εμφυλίου» ημιτελικού.

Μόλις στο πέμπτο λεπτό, ο (πανταχού παρών) Αντουάν Γκριεζμάν γύρισε την μπάλα μέσα στην περιοχή για τον Κιλιάν Μπαπέ, η διπλή προσπάθεια του οποίου σταμάτησε πάνω στην μαροκινή άμυνα, αλλά στο δεύτερο δοκάρι καραδοκούσε ο Τεό Ερναντές ο οποίος, με δύσκολο γυριστό σουτ, αιφνιδίασε τον Γιασίν Μπόνο και άνοιξε το σκορ.

Ο αριστερός μπακ της Μίλαν, ο οποίος μπήκε στην ενδεκάδα… κατά λάθος εξαιτίας του σοβαρού τραυματισμού του αδελφού του Λούκας και εξελίσσεται στον κορυφαίο αριστερό μπακ της διοργάνωσης, έδωσε συνέχεια στην παράδοση των αμυντικών σκόρερ της Γαλλίας σε ημιτελικά Μουντιάλ.

Το 1998, ο Λιλιάν Τιράμ σκόραρε δις και έριξε στο καναβάτσο την Κροατία, στον δρόμο για τον πρώτο τίτλο. Και, το 2018, ο Σαμουέλ Ουμιτί, σκόραρε με κεφαλιά στη νίκη – πρόκριση επί του Βελγίου, καθ’ οδόν για την δεύτερη κούπα.

Δοκάρι εσύ, δοκάρι εγώ

Το γκολ αιφνιδίασε και πλήγωσε το Μαρόκο, αλλά δεν το πτόησε. Λίγα λεπτά αργότερα, ο Αζεντίν Ουναχί έπιασε δυνατό, συρτό σουτ, υποχρεώνοντας τον Ούγκο Γιορίς σε δύσκολη, καθοριστική απόκρουση.

Η φάση αυτή υπενθύμισε στη Γαλλία ότι τίποτα δεν είχε τελειώσει, αν και λίγο έλειψε να το… τελειώσει ο Ολιβιέ Ζιρού, το σουτ του οποίου μέσα από την περιοχή σταμάτησε στο δοκάρι της μαροκινής εστίας (17’).

Ο Σαΐς δεν άντεξε άλλο και αποχώρησε, με τον Ρεγκραγκί να γυρίζει την διάταξη στη «κλασική» του 4-3-3, αφήνοντας στην άκρη το πείραμα με τους τρεις κεντρικούς αμυντικούς, το οποίο του στοίχισε το πρώτο «κανονικό» γκολ στη διοργάνωση (το άλλο ήταν αυτογκόλ).

Ο Κονατέ κάλυπτε όλα τα κενά στα μετόπισθεν, ενώ ο Φοφανά με την δουλειά του στην μεσαία γραμμή επέτρεπε στον Γκριεζμάν να κάνει παιχνίδι και να βγάζει την ομάδα του ταχύτατα στην επίθεση με τον Ζιρού να χάνει νέα, μεγάλη ευκαιρία (36’).

Όσο οι Τρικολόρ δεν έκαναν το 2-0 (έχασαν νέα ευκαιρία με τον Ραφαέλ Βαράν), οι Αφρικανοί ήλπιζαν για το 1-1, το οποίο άγγιξαν στις καθυστερήσεις, όταν ο Ελ Γιαμίκ έπιασε το ανάποδο ψαλίδι μέσα στην περιοχή, με την μπάλα να σταματάει στο δοκάρι του (ανακουφισμένου) Γιορίς.

«Χρυσή» αλλαγή ο Κολό Μουανί

Μετά την ανάπαυλα, ο (επίσης έχων ενοχλήσεις) Νουσαΐρ Μαζραουΐ έδωσε την θέση του στον Γιαχία Ατιγιά Αλάχ, με τον προπονητή του Μαρόκου να υποχρεούται να πάρει περισσότερα ρίσκα, σε αναζήτηση της ισοφάρισης.

Και, με οδηγό έναν Χακίμ Ζίγιες που αποφάσισε να πάρει την ομάδα στις πλάτες του, αλλά και με την στήριξη της τρομερής εξέδρας, απείλησε ξανά την εστία του Γιορίς, με τον Κονατέ να διώχνει σωτήρια την μπάλα προτού ο Γιουσέφ Εν Νεσίρι την σπρώξει απλά στο βάθος των διχτυών.

Το Μαρόκο είχε πάρει την κατοχή της μπάλας, υπό την ανοχή όμως μιας Γαλλίας που ξεκάθαρα έψαχνε την κόντρα για να «σκοτώσει» το ματς, με την ομάδα του Ρεγκραγκί να ξεπερνάει το 60%!

Ο Ζιρού έσφιξε τα δόντια, αλλά δεν άντεξε πέραν του 65ου λεπτού (πήρε την θέση του ο Μάρκους Τιράμ), την ώρα που ο προπονητής του Μαρόκου εξαντλούσε σταδιακά τις αλλαγές του, για ένα θαύμα που δεν ήρθε ποτέ.

Γι’ αυτό φρόντισε ο (σχεδόν άφαντος και με ενοχλήσεις στον αστράγαλο) Μπαπέ, ο οποίος «χόρεψε» την αντίπαλη άμυνα με δύο ντρίμπλες, το σουτ του κόντραρε σε αντίπαλο και έφτασε στο δεύτερο δοκάρι όπου ο Ραντάλ Κολό Μουανί, έχοντας μπει μόλις δύο λεπτά νωρίτερα ως αλλαγή αντί του (άφαντου) Ουσμάν Ντεμπελέ, απλώς την έσπρωξε στο βάθος της εστίας για το γκολ – σφραγίδα πρόκρισης (79’).

Το δεύτερο τέρμα των Γάλλων έβαλε οριστικό τέλος στη… σεμνή τελετή, με το Μαρόκο όμως να μην τα παρατάει ποτέ και να ψάχνει μέχρι τέλους το γκολ. Δεν τα κατάφερε, αλλά σίγουρα θα τα δώσει όλα κόντρα στη Κροατία (Σάββατο 17/12, 17:00) για να τερματίσει τρίτο, μια ημέρα πριν από την τιτανομαχία μεταξύ των Κιλιάν Μπαπέ και Λιονέλ Μέσι. Προσδεθείτε και μην καπνίζετε...

MVP: Ο Ιμπραχίμα Κονατέ. Μπήκε στην ενδεκάδα από το… παράθυρο και κράτησε όρθια την γαλλική άμυνα όταν περισσότερο πίεζε το Μαρόκο. Το στόπερ της Λίβερπουλ απέδειξε στον Ντιντιέ Ντεσάν ότι άξιζε περισσότερων ευκαιριών, σε σχέση με τον (όχι τόσο σταθερό) Νταγιό Ουπαμεκανό.

ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΤΟΥ: Ο Τεό Ερναντές. Καθοριστικό το πρώτο του γκολ, επιστέγασμα ενός εξαιρετικού Μουντιάλ από έναν ποδοσφαιριστή που επίσης μπήκε… κατά λάθος στην ενδεκάδα. Και τώρα φιλοδοξεί να κατακτήσει το τρόπαιο, για να το αφιερώσει στον άτυχο αδελφό του, ο οποίος έγινε άθελά του η αιτία να καθιερωθεί στην ενδεκάδα.

Η ΓΚΑΦΑ: Ο Ουαλίντ Ρεγκραγκί παίρνει, άνευ συναγωνισμού, τον τίτλο του κορυφαίου προπονητή αυτού του Μουντιάλ. Στον ημιτελικό, όμως, η επιλογή του να ξεκινήσει με τρία στόπερ, αποσυντόνισε την αμυντική γραμμή της ομάδας του και το τίμημα ήταν πολύ μεγάλο. Και, όπως αποδείχθηκε, καταδικαστικό.

ΑΔΥΝΑΜΟΣ ΚΡΙΚΟΣ: Η γραμμή που έφερε το απίθανο Μαρόκο μέχρι τον ημιτελικό: Η αμυντική γραμμή, η οποία δεν έδωσε την ασφάλεια προηγούμενων αγώνων, με την Γαλλία να χάνει ευκαιρίες για να «καθαρίσει» το ματς από το πρώτο 45λεπτο.

ΤΟ ΣΤΡΑΓΑΛΙ: Ο Μεξικανός Σέζαρ Ράμος έβγαλε έναν ημιτελικό Μουντιάλ χωρίς πολλά σφυρίγματα και με μόλις μια κίτρινη κάρτα, αποδεικνύοντας ότι οι κάρτες δεν είναι πανάκεια, για να μπορέσει ο διαιτητής να επιβάλει την πειθαρχία.

ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΤΟΥ GAZZETTA: Η κυνική Γαλλία νίκησε δικαίως το φιλότιμο Μαρόκο, αλλά γνωρίζει ότι την Κυριακή δεν θα έχει την πολυτέλεια των κενών που άφησε και πάλι στα μετόπισθεν. Ο Λιονέλ Μέσι, άλλωστε, έχει αποδείξει ότι δεν συγχωρεί...

Γαλλία (Ντιντιέ Ντεσάν): Γιορίς – Κουντέ, Βαράν, Κονατέ, Ερναντές – Τσουαμενί, Φοφανά – Ντεμπελέ (79’ Κολό Μουανί), Γκριεζμάν, Μπαπέ – Ζιρού (65’ λ. τρ. Τιράμ).

Μαρόκο (Ουαλίντ Ρεγκραγκί): Μπόνο – Χακίμι, Ελ Γιαμίκ, Νταρί, Σαΐς (21’ λ. τρ. Αμαλά – 79’ Εζαλζουλί), Μαζραουΐ (46’ λ. τρ. Ατιγιά Αλάχ) – Ζίγιες, Ουναχί, Άμραμπατ, Μπουφάλ (66’ Αμπουκλάλ) – Εν Νεσίρι (66’ Χαμνταλά).

gazzetta.gr