ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΣΤΕΛΙΟ ΣΤΕΛΙΟΥ

Το 2012, η Activate Cyprus αποφάσισε τη διοργάνωση ενός αγώνα για ημιεπαγγελματίες ποδηλάτες, με επιπλέον σκοπό, όπως μας ανέφερε στη συνέντευξη που μας παραχώρησε ο διευθυντής της εταιρείας, Μάικ Χατζηιωάννου, και την προσέλκυση ξένων αθλητών. Πλέον, το Cyprus Gran Fondo, έχει εξελιχθεί, με βάση και τις συμμετοχές, στον πιο μεγάλο αγώνα ποδηλασίας που πραγματοποιείται στην Κύπρο αλλά και στις γύρω χώρες.

Ο αγώνας είχε αρχίσει ως Volkswagen Cyprus Cycling Tour, ενώ από το 2017 έγινε το επόμενο βήμα, και από τότε ανελλιπώς συμπεριλαμβάνεται στο καλεντάρι UCI Gran Fondo World Series. Από το 2012 μέχρι σήμερα δεν διεξάχθηκε δύο φορές, το 2020 και το 2021, λόγω του κορωνοϊού. Ο επόμενος αγώνας είναι προγραμματισμένος για να διεξαχθεί το τριήμερο 29-31 Μαρτίου 2024.

Όπως μας εξηγεί ο Μάικ Χατζηιωάννου, η διοργάνωση εξελίχθηκε και βελτιώθηκε μέσα και από τα σχόλια των αθλητών που έλαβαν μέρος. Το ρεκόρ συμμετοχών καταγράφηκε το 2019 με 650 αθλητές να δηλώνουν παρουσία, με μία σημαντική παράμετρο ότι οι περισσότεροι έρχονται από το εξωτερικό για να αγωνιστούν, γεγονός που μεταφράζεται και σε σημαντική συνεισφορά προς τον τουρισμό του νησιού.

Πώς γεννήθηκε η ιδέα για το Cyprus Gran Fondo;

«Η αρχική ιδέα ήταν να δημιουργηθεί ένας αγώνας για ημιεπαγγελματίες και να είναι και ένας πόλος έλξης για αθλητές από το εξωτερικό. Ξεκινήσαμε την ιδέα με την εταιρεία Unicars που ήταν πάντα ένθερμοι υποστηρικτές και μετά προχωρήσαμε στη δημιουργία του Volkswagen Cyprus Cycling Tour, το οποίο το 2017 πέρασε πλέον στην παγκόσμια σειρά των αγώνων Gran Fondo. Από τότε, εκτός από το 2020 και το 2021, που δεν έγινε λόγω κορωνοϊού, διεξάγεται ανελλιπώς. Είναι από τα πιο μεγάλα ποδηλατικά event που γίνεται στην Κύπρο αλλά και στην γύρω περιοχή, Τουρκία, Ελλάδα, Βαλκάνια κ.λπ.».

Πόσο άλλαξε η διοργάνωση μέσα σε αυτά τα δέκα χρόνια;

«Η αρχική του μορφή ήταν πολύ διαφορετική από τη σημερινή, όσον αφορά τουλάχιστον τη διαδρομή. Η πρώτη χρονιά έγινε σε τρεις ημέρες, όπως και σήμερα, αλλά ξεκινούσε από τη Λάρνακα και τερμάτιζε στον Κάθηκα της Πάφου. Κάλυπτε τη μισή Κύπρο. Όμως, μετά λόγω και των δυσκολιών αρχίσαμε να περιοριζόμαστε μεταξύ Λεμεσού και Πάφου και στο τέλος μείναμε στην Πάφο για να είναι ευχάριστο και άνετο για τους συμμετέχοντες έτσι ώστε να έχουν περισσότερο χρόνο για ξεκούραση μεταξύ των αγώνων».

Από τους συμμετέχοντες, ποια σχόλια εισπράττετε σε σχέση και με άλλους τέτοιους αγώνες;

«Για εμάς είναι σημαντικό να έχουμε τα σχόλια, παρακολουθούμε κι εμείς τι γίνεται σε άλλες διοργανώσεις. Λαμβάνουμε πολύ σοβαρά τις απόψεις όσων συμμετέχουν και γι’ αυτό γίνονται αλλαγές. Για να διευκολυνθεί και ο κόσμος, για να έρθει στην Κύπρο κατ' αρχήν. Γιατί σε αντίθεση με την Κεντρική Ευρώπη, έχουμε το μειονέκτημα ότι κάποιος για να έρθει πρέπει να πάρει αεροπλάνο. Αυτό σημαίνει ότι αυξάνει σημαντικά το κόστος και τις ημέρες που χρειάζεται να μείνει στην Κύπρο και να συμμετέχει στον αγώνα. Οι πτήσεις δεν ταιριάζουν με το πρόγραμμα του αγώνα για να έρχονται μία μέρα πριν και να φεύγουν μία μέρα μετά, οπότε μπαίνουν πιο πολύπλοκα θέματα στην απόφαση να έρθει κάποιος. Από την άλλη, είναι κάτι που το προωθούμε και εμείς σαν διοργανωτές, και με τη συνεργασία των χορηγών μας και των φορέων που συνεργαζόμαστε, να καταστήσουμε την Κύπρο σαν ποδηλατικό προορισμό. Οι συμμετέχοντες έρχονται πλέον και για τον αγώνα, αλλά κάνουν και επέκταση της παραμονής τους, είτε πριν, είτε μετά. Οι περισσότεροι έρχονται πιο πριν, βλέπουν τις διαδρομές, θα κάνουν την προπόνησή τους, κάποιοι θα μείνουν και μετά να κάνουν και άλλες διαδρομές που δεν είναι μέσα στους αγώνες».

Ποιο ήταν το ρεκόρ συμμετοχών;

«Ήταν το 2019 με τη συμμετοχή 650 αθλητών. Το σημαντικό είναι ότι από αυτό τον αριθμό, ένα 85% είναι ξένοι. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί δείχνει την ποιότητα του αγώνα, προσφέρει αυτά που ζητούν οι ποδηλάτες και βοηθά στον σκοπό που δημιουργήθηκε ο αγώνας για προσέλκυση παραπάνω ποδηλατοτουριστών για περισσότερες μέρες στην Κύπρο».

«ΕΧΕΙ ΑΝΟΔΙΚΗ ΤΑΣΗ Η ΠΟΔΗΛΑΣΙΑ»

Ο Μάικ Χατζηιωάννου αναφέρεται σε άλλο μέρος της συνέντευξής του για την ανοδική τάση που έχει η ποδηλασία στο νησί μας, ενώ καταθέτει την άποψή του, αν το άθλημα έχει περισσότερες προοπτικές.

Η ποδηλασία γενικά έχει εξελιχθεί στην Κύπρο;

«Ναι, η ποδηλασία έχει ανοδική τάση τα τελευταία 20 χρόνια, με την παρουσία και δικών μας αθλητών στο εξωτερικό, με επιτυχίες σε διεθνείς αγώνες όσον αφορά την αγωνιστική ποδηλασία, ενώ παράλληλα με την ενασχόληση με την ποδηλασία (ημιεπαγγελματικό επίπεδο) υπάρχουν πλέον πάρα πολλοί που δεν λαμβάνουν μέρος σε αγώνες, όμως θα κάνουν ποδηλασία τουλάχιστον τρεις φορές τη βδομάδα, οργανωμένα σε παρέες ή και ατομικά. Είναι σημαντικό γιατί βλέπουμε και πώς επηρεάζεται το άθλημα με την αντιμετώπιση από τον κόσμο και την εξέλιξη του αθλήματος».

Θεωρείς ότι το άθλημα έχει προοπτικές για να εξελιχθεί κι άλλο;

«Ναι, βέβαια. Όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι, υπάρχουν πάρα πολλές προοπτικές. Έχουμε αρκετές επιτυχίες με συμμετοχές σε Ολυμπιακούς Αγώνες, σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα και άλλους διεθνείς αγώνες, αλλά ακόμη είμαστε σε επίπεδο που αυτά έρχονται σε ατομικό επίπεδο. Δηλαδή έχουμε έναν αθλητή, μίαν αθλήτρια, δεν έχουμε μια ομάδα τεσσάρων- έξι στον δρόμο και τεσσάρων στο mountain bike που να είναι επιπέδου να πάνε να τρέξουν σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και να φέρουν ικανοποιητικά αποτελέσματα».

«ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΔΕΝ ΒΟΗΘΑ»

Ενδιαφέρουσα είναι η τοποθέτησή του, όταν ρωτήθηκε για το πόσο δύσκολο είναι να προπονείς ποδηλάτες υψηλού επιπέδου, όπως είναι η Άντρη Χριστοφόρου, ενώ στο παρελθόν είχε υπό την ευθύνη του και άλλους ποδηλάτες υψηλού επιπέδου (π.χ. Μάριος Αθανασιάδης που επίσης πήγε Ολυμπιακούς, Ελίνα Σοφοκλέους κ.ά.). Σημείωσε συγκεκριμένα:

«Είναι πολύ δύσκολο, γιατί το περιβάλλον στην Κύπρο δεν βοηθά, εννοώ και το οικογενειακό και το φιλικό, αλλά και το αθλητικό περιβάλλον. Ο καθένας μπορεί να κάνει τα δικά του βήματα προς τα πάνω για να διακριθεί. Εάν πιστεύει κάποιος αθλητής ότι μπορεί να διακριθεί, με σκληρή προπόνηση, με δικά του έξοδα και δικές του προσπάθειες να φτάσει πολύ ψηλά, πρέπει να τα κάνει ατομικά. Για να μην αδικούμε την Ομοσπονδία, κάνει προσπάθειες αλλά το μπάτζετ της δεν επιτρέπει τη σωστή ανάπτυξη της αγωνιστικής ποδηλασίας. Επιτρέπει μέχρι ένα σημείο».